 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 296 | Cudesch della Duttrina Catholica |
280. Chai ais üna confessiun generala?
Üna confessiun generala ais la repetiziun da tottas ò da bleras confessiuns.
La confessiun generala ais necessaria, scha las confessiuns passadas sun stattas invàlidas; cusgliaivla pro la prüma s. Chamüngia, avaunt co aintrar in ün nov stadi, nel temp d’ün jubileo ò d’üna Missiun ed in priel da mort.
281. Con quala oraziun comainz’ün la confessiun?
Üna comainza la confessiun con quista oraziun:
„Eu pover pechader confess a Dieu totpossont ed ad el, bap spiritual, inpè da Dieu, cha eu nha commiss quists pechats. L’ultima confessiun ais statta . . .?“ — [cura?].
282. Quala oraziun disch ün alla fin della confessiun?
Alla fin della confessiun disch ün quista oraziun:
„Da quists e tots ils aters pechats da mia vita passada m’inrücl eu per amur vers Dieu; eu ma vögl [p. 76] sinceramaing meldrar e rov per üna salüdaivla pentenzia e la sonch’absoluziun.“
Taicla con attenziun sün quai, cha il confessur disch e responda sinceramaing sün sias dumondas. Cur ch’el pronunzia il salüd: „Laudà sia Jesu Christ!“schi di: „Saimper sia l’ laudà“, e banduna il confessiunal. — Davò la confessiun ingraziaja a Dieu per la grazia retschaivüda e rova a Dieu per ajüd da salvar teis proponimaints. — „Guarda, tü eisch gni saun; non ta pechaintar plü, accio cha non at devainta ailch amò plü mal.“Jon. V. 14. — Scha l’ bap spiritual non po dar l’absoluziun, schi ta sottametta ümilmaing e ta fa degn dell’absoluziun con meldrar tia vita.
Dalla satisfacziun.
283. In chai consista la satisfacziun?
La satisfacziun consista in complir exactamaing la pentenzia, la quala ha dat sü il bap spiritual.
Sch’ün ha la voluntà nella confessiun, d’accomplir la pentenzia survegnida, e tralascha quella plü tard, schi ais la confessiun bain valida; quista negligenza però ais pechaminusa ed ün sa priva da bleras grazias.
284. Perchai vegn datta sü üna pentenzia? Üna pentenzia vegn datta sü:
1. per partir jò ils chastìs temporals;
2. per sa preservar da novs pechats e per jüdar ad üna vita virtuusa.
Con il pechà relascha Dieu adüna eir il chastì eternal, ma brich’adüna tots ils chastis temporals. — „Il Segner ha tut davent teis pechàts, teis figl però averà da morer dalla mort.“2. Rais XII. 13 e 14.
