 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 280 | L. Justinian Lombardin |
Novs amís as chérner,
Et quai cha fin alà
Vegn suffert et vegn trondü,
Laschain nu crescher sün quel dì,
685In qual ogni quint gnirá jüstá.
T’impaisa, tü tiraun,
La vendetta vegn a bella maun!
As recomond be quella chüra
Da survenscher la privata ira,
690Il public bain patescha,
Scha ün sulet la taila tesscha.
(Il omens partan da trais vards in tota quieteza. L’orhéster sa svöda in sun majestús. Il teater resta amó üna peza avert et mossa la levada del sulai sur ils pizs dels vadrets.)
| [p. 195] | Terza scena. |
Lö: La jassa chauóla avaunt Küssnacht. Ün smunta taunter crípels da vard davòa, et viandaunts, avaunt rivar in scena, vegnan vis sül at. Cripels circumdaun l’intera scena; sün Ün dels prüms cripels eis ün nas surcreschü cun bos- chaigla.
Persunas: Tell, Stüssi.
Tell (cumpara cun balaister).
Tras quista jassa stretta sto el gnir
Sün ün atra via a Küssnacht non pó el ir —
Aquá gujaii — —
Meldra occasiun non dai,
5Ma zopp dó quel samvü,
El vegn amó tenschü
Da mia friza, et la stretta jassa
L’impedescha, ch’el am passa.
Fá teis quints, meis podestá!
10Stosch davent et tia ura stá.
N’há quiet vivì adüna,
Non siettet co salvaschina,
[p. 196] Diou sá, non ha má viout
Mia maint sün mázar gliout;
15La prüma já hasch tü
Or da mia pasch stramì;
In tössi da dragun hasch tü
Meis paschaivel sentimaint
Traviont in quel momaint,
20Cha stovet trar sü il schail
Per mírar sün quel mail
Saintá sül cheau da meis uffaunt.
Jau tremblet —
Jau roet —
25Ma ün am fevasch beffa!
Jau n’ha süá —
Et n’ha jürá,
Diou eis perdütta,
Il prüm, cha siett, quel sita
30Il Gessler — — Quist meis sonch dovair
Devainta ossa vair!
Tü eisch et erasch meis patrun,
Il lutinent del Kaiser, schì,
Ma persuas eir sun,
35Il Kaiser non havess sco tü agì.
Il Kaiser ta mandet naunquá,
Cha vegna sentenziá
Tenor jüstía,
Ma ná, cha tü a bell plaschair
40Ans fettasch quá, da rabia nair,
Misfats et tiraunía.
Id eis amó ün Diou, chi viva.
