Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/253


La Tea fondada 225

Las Costas haun d’ intuorn
Ils truois et ailg paschgüra,
Per discesa e pel rituorn
Settaunta duoi pro cent stipüra.

Il speel d’ aua ha pes sessaunta
Per diametrum in vastità,
Dals ündisch pës non maunca
In medisch punct profondità.

A strusch il poz egual profond
Exist’il vas del rom curraint,
Chi vegn dal cuolm del döss rodond
Et ruoca brav sottaint.

La costa eis bun sbassada
Et vegn pü vi’ et plü suttigla;
La rosta et vegn sgravada,
Con quai chia l’aua la piglia.

Quist poz per vegla tradition
Dals vegls babuns laschada,
Sco minsch uffaunt ha cognitiun
Sa nomna „Tea fondada.“

Da temp antic ün alp famusa,
Plazad’in mez la flur;
Con herba taunt preciusa
D’ aromatic bun odur.

Ün dun della natüra,
Chial Segner proferescha
Al grad ch’ id ha la cüra,
Et s’ inabbusescha:

In quell’esta piglet ün sogn
Quist’alp sutt seis guvern;
Quel era ün trist pervers compogn
Da cor tiraun et nasch intern.

Ün di passond ün pover lass
Con fom et sai et mez malà,
Pudeva plü ne anc ir ün pass
Et dumondet la chiarità.


Marchia via, marsch pultrun!
A vagabunds et ladramainta
Ün guota plü non dun
A tala lumpamainta,

Marchia vegl malign!
Et metta jò tia goba;
Tü vas intuorn con mala fin,
Varasch maglà tia roba.

Crodond il pover vegl passet,
Ma dand üna schiraunca
Et poc distant el incontret,
Il paster d’alp da tal visnaunqua

Quist vezond a quel mez mort,
Al det bain jend la sia marenda;
Con quai l’ ha’ l dat ün bun cuffort
Et al mosset la senda.

Dieu ta renda in paravis,
70Quel cuffort n’ hai bein gnü jent:
Pro Dieu serasch bein vis
Dal grond chiastj gnirasch lischient.

Siond quist’alp gnirà schmiclada
Tras il Anguel percutient,
Cul sogn laprò, gnira sfondada,
Con schmordum et grond spavent.

L’ira divina fulminescha
Egual al cuolp chianun;
Con terrur l’exterminescha
Senz’alcün pardun.

Ün füm rabius leveti sü,
Sco da Sodom insacura;
Et l’ alp non s’ veza plü
Passond per la in Valmura.

Romanische Forschungen XXXVI. 15