Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/246

218 [Historias biblicas]

donativ del Ciel, et eran plain da deletaivla gratitudine vers Dieu. Quista algrezia dischet Elisabeth fo il Segner amo in meis vegls dits. Ils paraints et vaschins d’Elisabeth salegretan totts da cor con ella. Quists crajetan chis sa stovess dar il nom del bab al uffaunt. Ma Elisabeth dischet: „Na na! El des havair nom Johañes.“[f. 38r] Ils paraints respondetan: „Usche ha nom ingun da tia paraintella!“et chinetan al bab co chial vo laschar nominar l’uffaunt. Ma il bab era amo ad’üna müt. El pigliel pigliet percio ün tableta, et scrivet sü: „Johañes eis seis nom.“Usche havet comonda l’angel nel Taimpel. Totts sa sbundarietan sur da quai.

In quel momaint chia Zacharias haveva scrit sü il nom da seis figl, et tott, chi era impli tott quai chial anguel haveva predit della naschenschia dal uffaunt podet el darchiau tavellar. Indtüna jada e con comoziun con atto guusch comainzet el da laudar at in Dieu. Plain de s. spiert dischet Zacharias el bab. At benedi sia il Segner il Dieu d’Israel chia el ha visita seis pövel et surprenda ossa la spendraschun et ans ha indriza nella chiasa da David seis serviaint üna potainta poza dalla salüd. Usche havet el predit tras la da seis sonchs prophets quals eran da vegl naun. El sa vöglia ans delibrar da noss inimis, et or’ dals mauns da totts, quals sa odieschan, el vöglia rinovar la misericordia chia el a mossà a noss babuns; El vöglia s’ regordar sün sia sonchia aliaunza, mantegniar il jüramaint ch’el ha jüra ad Abraham noss bab, et ans concedar chia nus possan gnir deliberats or dels mauns da noss inimis, e chia nu tal podain servir senza tema et in sonchchita et jüstia ambular avaunt et totts ils ditts da nossa vita: „Et tü meis uffaunt! continuet el in avaunt et svolgiet via prol pitschen Johañes, et tü gnirasch nomna ün prophet del Atissen. Tü serasch via avaunt il Segner per ambular las vias, per mainar seis pövel alla cognoschenschia della salüd [f. 38v] accio chi sa survegnia remissiun dels pechiats davo e plü intima misericordia da noss Dieu, e chial lascha ir sü sur da nus üna nova celestiola Aouroa, e per sclerir a quels chi sezan nella ombriva della mort et per dirigiar noss pass sülla via della pasch.“Tott quels chi eran preschiaints, surprendet üna sonchia reverentia. Totts quels chi dulditan dad’el sa s’ miraveglietan et dalöng davent havet nom: Chia devainterai tauntüna or da quist uffaunt? La maun del Segner eis visibelmg con el. Il pitschen Johañes creschet, et era ün sur tott s’ fluriet charitaval puob. El non havet zond nüglia d’uffauntza in el. Quiet, sever e scort era el, et s’ mosset bot ün spiert d’ün hom. Nel corp era el plain sanda et vita perchia seis Padernoors tal devan solum da diversas sorts spaisas, et specialmg nüglia da fermas et schial manadas baibrandas, sco chial aunguel haveva dit.