 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Landamma Zaccaria Pallioppi | 555 |
„La recensiun da Z. P.“legiain nus là,1 „ais in fuorma poetica ed affat cuorta e disch nonostante bain bger. El nun voul esser ne vil ne plach, ma ais in quella, a nos möd da vair, pü melrecognoschaint e pü indelicat, da que cha nus dad el mê avessans aspetto. Sch’el as voless s-chüser cun la licenza poetica, schi retgnains, cha in quella saja el ieu memma inavaunt . . .“
Quaistas observaziuns mettettan a nos poet in üna terribla agitaziun, chi podet gnir balchada be con stainta. Que ’ns muossa il plü bain la resposta, cha Pallioppi det e ch’eu vögl reprodüer quia almain in sias parts essenzialas, adonte ch’ell’ais ün pa lunga. Eu crai, cha que as lascha güstifichar sco muostra della bella, eleganta, mordainta vaina satirica da Pallioppi. Surpassand l’introducziun citesch eu verbalmaing2:
„Eau füt natürelmaing fich indegno da tel agir e nun avess mancho, d’inchaminer la via processuela, scha ’l pacific Sigr. Planta, redactur del Fögl, e ’l bainpensant Sigr. Caratsch, chi ’m declaret sia plaina contentezza cun mieu sonettin, nun füssan intervgnieus in möd, ch’eau poss quietamaing desister da quel pass. Els am scrivettan nempe amenduos d’avair interpello il Sigr. Kirchen sopra ils motivs da quell’inculpaziun e d’avair obtgnieu da medem la spiegaziun seguainta.
Al crajer da Kirchen füt eau:
- 1. melrecognuschaint vers Dieu, aviand eu lamento in mieu sonet, cha ’l satan e sia nona am covittan be sospirs e larmas, e:
- 2. indelicat vers Sar Gian Tach, mia precedainta contrapart in lite, m’aviand eau inservieu in dit sonet dels proverbiels pleds pü nar cu Tach.
Premiss, cha quaista spiegaziun saja fidela, crajet eau bainschi, cha que nun porta affettivamaing la spaisa, d’attedier il Magistrat cun similas bagatellas, mo ch’eau stöglia nonostante dir duos pleds a mia defaisa . . .
Que chi concerna dunque il prüm puonch, schi stögl eau declarer:
a) esser evident, cha mieu sonet nun externescha (scu già dit la minima lamentaziun cunter Dieu, anzi be cunter il satan e sia nona, e cha traunter Dieu e quaists dimunis militescha — ad onta della confusiun del Sigr. K. — üna decisa e notoria differenza:
b) esser cler dimena, cha, nun aviand eau lamento minimamaing cunter Dieu, eau nun poss cun dret nell’esser inculpo da melrecognuschentscha vers medem; 35
c) esser cler meglinavaunt, cha mia lamentaziun cunter il satan e sia nona, chi notoriamaing coveschan larmas e sospirs na be a me, anzi
