Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/516

506 Giovanni Mathis

Ma aviand ella, nella anguoscha della insuportabla dulur, e quasi digia persa - vi, stovieu confesser d’esser la culpabla gnarò la in ogni cas darcho tortureda, e sgür con la teribla zaungia, per la fer dir, inua ch’ella ho miss la monaida, que ch’ella sgür nun podero mê dir, non, l’aviand ella involeda.

Schi, pür craje’ m mieus chers, qualchün oter ais il leder, e la povra disfortüneda stovero sucomber al(s) suplizzi!

Valentin: (con sbreg d’anguoscha)

Maledicziun, maledicziun sur da mè, digia haun torturo a mort la povra inozainta, miserabel ch’eau sun! Schi Duri, schi, ün oter ais l’infam leder, e quel sun eau! Ma la povra creatüra nun gnaro pü, tortureda! Schi eau scelerat, he vis a quinter quia la saira aunz la nozza quell’infernela monaida, e satanas am ho tento da la pigler.

L’istessa saira a mezza not, am sun zuppô in chesa da Maschel Giachem, e durante cha ’l di zieva els eiran ieus alla nozza, e Annigna ida a vair a spuser, he con üna da mias clêvs podieu sforzer la s-schanschia, he piglio la monaida, am sun darcho zuppô sü ’l ladritsch d’ fain, e la not zieva, cura cha tuots dormivan, sun gnieu quia.

Disgrazcho cha sun, eau crajaiva sgür e tchert, ch’ella gniss missa alla tortura bê Lündesdi, ed eira uossa güsta pinno, per ir am denunzcher, e render la monaida, cha tü vezzast cha avaiva digia preparo quia, cura cha tü est arivò qui tar nus.

Ma uossa vegn dalun tar Maschel Giachem, e digia, bè at confessand mieu delit, saint ch’ün pais am crouda dal cour e da ma conscienza.

Schi! eau se ch’eau regn al suplizzi, ma avaunt podero, darcho milli voutas am volver a Dieu, con l’oraziun, per implorer sieu pardun.

Ma avaunt podero am metter in snuoglias davaunt l’inozainta, e la dir, ch’ella hegia conpassiun da mè, ch’ella am perduna, ed ura per mè.

Neisa:

Misericordia, ammô Valentin, eau ’t suplich, non ir, eau’ t arouv in amur da nos Segner, da nos amô infaunt chi ais in tschel, taidla’ m, nun ir alla perdiziun, al suplizzi, nun ir, taidla’ m!

Valentin:

Na, eau nun vegn alla perdiziun, eau vegn a mieu güst chastih e puniziun, eau vegn am reconcilier con Dieu, cols umauns, e mè svess! (zieva avair tucho maun a Duri, e tuocha maun a Neisa.)

Adieu Neisa, ve am vair, aunz cu cha giaja al suplizzi, ma be scha tü hest tignieu in inmaint mieu cussagl e fat que cha ’t he ditta güsta aunz, cu chi ariva tieu frer!