Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/511


L’Orfna da Segl u l’Inozainta 501

invöl poss’esser sto comiss. Ma in amur da Dieu, non at desolèr usche, eau tscherchero da chatter il culpabel, e fin ch’eau he fled e vita üngün non tucherò, ne at mnaro davent da quia.

Maschel Giachem: (intrand)

Ebbain, vus chi l’avais saimper sustgnida, clichagêda, dazzipêda, e risguardeda, sco sch’ella füss della famiglia, avais savieu eir la fer confesser sia vila acziun, e render que ch’ella ho invulo, a sieus benefactuors?

Duonna Deta:

Na, ella nun pò confesser, nè render que ch’ella nun ho piglio, perche ella ais inozainta, ün oter ais il culpabel, na ella! Ma per las plejas da nos bun Salveder Giachem rifletta bain, non la denunzcher auncha, tü vzarost cha bain bod avarons qualche indizzi dal culpabel, ella ais inozainta!

O, nun la fer forsa mner alla tortura, e cha nella desparaziun della dulur ella stöglia confesser d’esser culpabla, e vegna „inozainta“condaneda a vil suplizzi!

Maschel Giachem:

E tü la sustegnast auncha, e la dist inozainta, sch’eir las prouvas sun palpablas cunter la sceleratta, chi ho sgür qualche marus, chi la ho güdeda, per avair üna dotta, ma eau as di, e gür (e tuot am darò radschun) cha scha fin damaun amvagl, ella nun ho confesso, e rendieu la monaida tuotta, schi cha la dun aint in criminel, e pür ch’ella prouva da fügir quaista not, ella saro spert clappeda, e daro con que prouva ch’ella ais culpabla.

Peider:

Na bap, ella nun ho bsögn da fügir, perche ella ais inozainta, e fin ch’eau he vita, nè mess da saung, ne bojer nun la tucheron sest! E il perche at di uossa: Annigna la giuvna buna, brêva, virtuusa ais la tschernida da mieu cour, per esser la compagna da ma vita, ella ais ma spusa diletta, alla cognuschentscha da Dieu, da ma chêra mamma, e uossa eir da te, e tü mieu bap nun suscharost mê pü, sainza prouvas sgüras ch’ella saja la culpabla, la denunzcher, la fer mner in preschun, alla tortura e al suplizzi!

Maschel Giachem: (con despartiur)

Ella! Ella ta spusa? e tü suos-chast am dir que? (s’adressand a Annigna)

E tü, creatüra vila, miserabla murdida, cha per misericordia he