Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/486

476 Giovanni Mathis

Ma eir he volieu ch’el saja chambrer, perché el füt il prüm chi savet la müsted da Deta e mieu figl, el füt il prüm chi’ ls vzet unieus.

Eau nun se cu l’ingrazcher avuonda, mieu cher Stimatissem Signur Mastrel, Sar cumper, dschet Duri fich comoss, dal bain ch’el hò dit da mè, e della granda, summa onur ch’el am ho fat da’ m invider alla nozza da sieu onorabel e rispettabel figl, in compagnia da taunts venerabels, stimatissems, ilustrisems rispettabels, onorabels Signuors e simlas chosas.

Ma quaunt ad esser sto eau il prüm chi he savieu char Sar Gudench e duonna Deta as hegian impromiss eterna amur, e simlas chosas, que propi nun crai e dubitesch chi saja vaira.

Eau se ch’el cun que voul dir, e saimper prova da’ m persvader, cha la giganta visiun, ch’eau vzet püssas voutas ad intrer a mezza not in sa chesa, e l’ultima vouta vzet in stüva da duonn’Annetta insemel cun duonna Deta, nun eira oter cu Sar Gudench sieu figl.

Ma sch’eir que pêra, schi sgür nun sun nell’eau pü cott a dür cu oters e simlas chosas, e sun darcho pront a gürer, cha la visiun ch’eau vzet, saja nella straglia, sco quella nella stüva, eira almain mez pass da Cumön pü granda cu Sar Gudench, têlmaing cha cur ch’in stüva provet’ la da strangler u standschanter duonna Deta, s’avaiv’ la stovida plajer quasi dobla, per podair la pigler intuorn culöz.

E la püra, s-chetta vardet, scha duonna Deta voul bain confesser, ais ch’ella ho gieu la buna inspiraziun da dir in que teribel, gramazchus momaint, ün Bap noss, u bain missa in mauns da Dieu urand, e aruvand ch’el detta pesch, e fatscha svanir per saimper, quella povra visiun, rimur, u spiert infernel.

Schi, eau sun tuottafat d’ün’otra opuniun, dschet il Signur Curunel Planta, eau sun sgür cha duonna Deta as ho lascheda fich gugent strangler e standschanter da quella visiun, u spiert infernel, e avaro aruvo il Segner ch’ella tuorna darcho la not zieva.

E pür, dschet il Signur Reverendo, vus savais fich bain Duri, cha m’avais dit, cha zieva essas turno püssas voutas a mezza not a guarder scha la visiun as fess darcho vair, e nun l’avais mê pü visa.

Tschert, nun die que, per vulair pruver cha nun existan visiuns, rimuors, striögn, spierts e povras ormas condannedas da Dieu a nun avair pôs.

Na zuond brich, e que füss parfin ün grand pchô, perche la sencha scritüra ans tschauntscha in merit clêr e prezis, saja da spierts melnetts, sco eir da striuns, inchantaduors, spierts diabolics e visiuns.

Ma in quaist cas Duri pür crajé, cha la prova ais sgüra cha que cha avais vis nun eira üna visiun, ne ün spiert, perche uschiglö l’avessas vis eir zieva.