Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/474

464 Giovanni Mathis

Na Nina, e nadinun cha nun’ t lasch ir a tadler davous las portas, varguogna da tieu fat, melnuzza bundragiusa, dschet duonna Chatrina, e glivra uossa eir ün sacura, cun ta continua, melprüveda chanzun, d’esser pü fina, e da vair pü dalöntsch cu ’ls oters, cha que do propi sün la gnierva, e da auncha bain pü fastidi cu ’l contin „Destin“da Jannet, be cha tü sapchast.

In que momaint duona Chatrina e Nina odittan cha Maschel Jannet e Duri gnittan gio da stüva sur e gettan in murütsch.

E bain, dschet Nina, vezla cha he darcho ingiuvino, e cha quellas grandas secretezzas glivran tuottüna „gio murütsch“.

Ma in ogni cas, que cha Duri l’ho dit e confido vegn bain spert a savair, eau la dun charta e sage, il prüm prov da fer tschantscher il Sar patrun, schabain cha ad el ais difizil dal trer il verm our dal nes, ma Duri se bain que cha que voul per al fer schüvler, e tschantscher.

Cur cha Maschel Jannet, ziev avair congedio Duri, returnet in stüva, taunt duonna Chatrina cu Nina vzettan dalun ch’el eira pü trist e abatieu cu’ l solit.

Ma di’ m be in amur da Dieu, dschet duonna Chatrina che fortünas cha Duri ho bain gieu da’ t dir, durante pü d’ün’ura?

Quel po t’avair dit e confido summa chosa, ed eir am perast avair üna tschera inaunz gramazchusa.

O schi multas secretezzas, dschet Nina cun ajer da sdegn, summa confidenza, chi a me nun am pêra güsta bain plazeda, ne stetta bain sur, traunter ün fulaster, e ün Signur Mastrel, vschin da Schlarina e Salis da schlatta.

E alla fin del quint poi, as po savair que chal Stimatissem Signur guaiteder l’ho bain confido, que’ m pera cha in famiglia nun saja poi nell’ bsögn da taunts misteris, almain fin in uossa avains saimper cuschieu, e gieu la crejaunza dans dir, que ch’ün ù l’oter ans confidaiva, ma nischi duonna patruna cha he radschun?

Ma che mê vulais ch’el m’hegia confido e dit d’extraordinari, dschet Maschel Jannet visibelmaing imbarazzo, el ho sco ’l solit tschantscho da que ch’el vezza cur vò la not a clamer las uras, e dellas rimuors, strias, visiuns, spierts e „simlas chosas“(sco cha savais ch’el disch saimper) chi dschaiva da vair, ù forsa vzaiva sieu bap barmör.

Mo, mo dschet Nina, scha sieu bap dschaiva da vair strias, spierts e rimurs, schi sgür eir las vzaiva’ l, sco cha bgera glieud da fè e temma da Dieu haun saimper vis e vezzan auncha hoz in di, e güst el am pera ch’al comainza bainischem a nun crair pü ad ünguotta, e pür cha’ l craja cha que ais ün grandissem, pecaminus pchò d’avaunt Dieu, da nun crair