Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/456

446 Giovanni Mathis

faross ais sgür temp pers, perche eau ’s he saimper dittas, as di darcho, e’ s dscharo fin cha viv, cha in quaist pover muond „Tuot ais Destin“, e scha Dieu hò destinô cha Gudench parta quist’utuon schi partiro ’l, ma scha Dieu hò destino ch’el bain bod as marida e stetta saimper cun nus, schi be quella ch’el l’hò destino e tschernieu pigliaro ’l, e na otra.

Misericordia, schfruntur, Segner ans stetta tiers per grazcha divina Sia, dschet Nina, saglind sü da sieu s-chabe, ma nun füssans darchò qui’ cun l’eternel gramazcha „Destin“, schi que ais poi memma, propi memma, seguond el, scumett ma testa, cha scha noss figl pigless magari la figlia del Kutsch da Zuoz’ schi füss que sto destino da Dieu, schi, eir que füss „Destin“e’ l stimatissem Sigr. Mastrel Jannet da Salis, la gess incunter soriand, e l’arvschess in nossa chesa „da Salis“(chi ho sü nossa gloriusa vappa) cun s-chavos ed inclins, e dal pü probabel cur cha ’l bap da sa brüt (sieu consör) avèss bgerra lavur, gess gugent al güder.

E Nina partit riand dad ot, containta d’avair podieu sfuguer sa rabgia sün il Sar patrun, perche seguond ella, „bè ella“avaiva uossa il dret da tscherner quella cha Gudench avaiva da spuser, e que cha Gudench avaiva dit, cha üna dellas giuvnas da Schlarina, al plaschaiva pü cu las otras, l’avaiva fich contrarieda, aviand ella darcho in vista dal propuoner ün partieu briland e avantagius, üna Signurina da Zuoz.

Quella povra Nina, per am vulair memma bain, e vulair a tuotta forza am tschercher ella üna duonna, perda propi la testa, dschet Gudench, cur cha Nina füt partida, vzaross ch’ün bel di, ella gnarò am dir cha sun spus, e cha ingiovina cun chi?

E vzand cha eira gia tard Gudench nun get quella damaun sün la lobgia a ler, ma get gio la stalla, inua el suvenz s’exercitaiva cun la spêda al duel, pigliand per adversari ün dels tols chi separaivan las duos stallas.

Güst nel momaint cha Gudench tuot containt dschaiva: „finelmaing he reuschieu eir quist cuolp taunt dificil, eau ’l he tucho il cour“, Nina intret in stalla, e Gudench la vzand dschet: Guarda ma Nina, guarda chera, que ais ün cuolp d’ speda, cha me nun he savieu reuschir, e hoz guarda eau ’l he güst tucho il cour.

Possast me fer oter, o amen in Dieu, dschet Nina tout gritta, est darcho co cun ta melnüzza speda ans furer il tol?

Ma nun vezzast cha daspö niauncha trais eivnas cha tü est quia l’hest bod furo tres a tres, e glivrast in ogni câs per ans sbover il talvo e la stalla, ma nun hest varguogna, trid, sfadschus mattum?

E poi be cha tü sapchast, cha que cha tü fest, ais ün grandischem, sgrischus, pecaminus pcho d’avaunt Dieu e sieus senchs comandamaints!