Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/432

422 Caspar Bardola


Sün strada cognita giain our,
Per non fermar ninglur, ninglur
Da plü co mezz’uretta.
Glun glun.

Glun glun, la solita chanzun
Chi nus separa da contin.
Oh donzellina, quant gugent
Restess pro tai per passatemp
Amo ’na mezz’uretta.
Glun glun.

Glun glun, halloh tü vegl giuvnot,
Chi gia tant anns esch idt co’ l stab;
Ma’ l bun Veltliner tegn’in pee
Bavand, chantand, Glun glun usche,
Pro ogni mezz’uretta.

(Ils contadins as separan da differentas varts. Ils mess dellas trais Lias arrivan con lur banderas splajadas accompagnads dals portadurs dellas insegnas, stemmas o wapnas.)

L’abbat da Disentis.

Nel nom da Diou, la soincha trinitad,
Nus eschan, qua Signurs in Rhätia gnünds qui
Sco’ ls mess da noss comüns a Vazerol,
Per far l’eterna Lia dellas lias.
Qui sü’ l confin dels trais pajais volain
Nus hoz trattar e stabilir ün soinch
Liam, chi lia nus e noss infants
Per saimper inavant sco frars insembel — .
Qui v’ lain nus hoz plantar il vaira bös-ch
Da libertà, sot qual l’inter pajais
Con seis infants, basà sün dret e sün
Raschun, eir possa gnir protect e bain
Defais. Dün temp, stimads amis, ingio
Jn nossas valls regneva l’arbitrezz’
Jncunter ot e bass, cha svess tractads
Convgnüds e scripturads con firma e
Sagè non gnivan resguardads, motiv
Feroces rotschas tantas già, guidads
Da cavalliers furfants rumpevan aint
Spögliand e profanand in noss pajais