Branclettan quist hom, qua essend’il favlar
Da larmas retgnü, e’ l bütschettan sco’ n frar. Ed uossa partitan, co’ ls mans incruschads 1145 Lodand il Suprem per la grazi’ a nus fat; Fand, plain da respet, a tenor nos costüm Vers tot la famiglia sett vottas inclin. Rivads sün la plazza, dschet Chasper: Ach frars!
Amo üna votta — stovain ingraziar 1150 A Diou, sün quist lö, ingio’ l Segner dels tschels
A nus, tras la staila, tras pleds e signels A’ ns fet quella grazgia, da’ ns dir il preziss, Acio, cha nus chattan — l’infant Grazius! Usche perinclets, a’ ns fermettan con el 1155 In schnuoglias tots trais e co’ ls mans vers il tschel
A Diou ingrazgiand, fand ün vutt qua tots trais
Da’ v’ lair in memoria — in tots nos pajais Quel di, ogni ann plü festiv celebrar Aciò, cha tot possa a Diou — ingraziar.
Baltisar: 1160 Ed uossa alvettan, del tot sotisfats
Containts ed allegers, tscherchand in citad
Ün lö, u albergo per star qua sur not,
Essendo la prescha schvanid’era tot;
E stand ün pa stanguels dal löng viagiar. 1165 Sperevan nus quindi quel di da possar.
Ma v’ zand nus l’alberg’„alla staila“, girand
Dschet promt qua frar Melcher, qui frars volvain aint ’Na staila, füt quella scoperta dal di Da nossa fortün’e perciò, stain nus qui. 1170 Sün que schi entrettan, — e füttan bainviss; —
L’uster ans arschvet qua sco trais seis amis,
Con tanta maniera e gentilitads,
Sco füssan „qua raigs“nus fingia cognoschüds.
Portand il prüm aua, ils peis per lavar 1175 Servind lapro svessa, per a’ ns surleivgiar
E dopo, undschand quels con öli d’odur
Tenor ais l’üsanza — pro granda honur;
Usche, cha nus propi restettan surprais,
Vezand qua l’amur demossad’a nus trais. 1180 La sair’alla tschaina, darcheu füt l’ustèr
