235 Con chann’ed arschiglia mürà tanter aint.“—
„Las stradas sun strettas, qua sainz’insolar
In möd, cha nettisch’amo bler po grejar“—
„Las auas sun noschas, tot aua da poz,
Perque ais il pövel februs e pü sblach.“ 240 „Listess füss la chabgia ün lö da juwells,“
Scha meglier chi füssan qui eir ils utschells. Eir tantas plü chosas savet el da’ ns dir
Sur arts e magia, officis, manstêrs’
Sco oter tant otras bellezzas mossar 245 Il che, tot per ura volain surpassar,
Siand nus non eschan amo stats pro’ l raig,
L’affar principal, — e percio, vögl dir quai. La veglia cità sün la bella Sion,
Qua eran nus stats e guardà gia il prüm, 250 La plazza, la vista, ch’ün ha la intuorn
E’ l grand bel palazzi del raig Salamon. A paca distanza da quist ans mosset
La guida, eir quel da Herodas, — e dschet: „Qui sta la canaglia!“ Pero per entrar 255 Non fuo dat permiss — e stovettan surtrar. Perche, ch’el censura’ ns laschet el incler:
„Fat visita, — poi savai svessa chapir.“
Ed’uoss’al pajettan — duos sicals e mez,
E’ l vegl fütt containt, ingraziet e passet.
Melcher: 260 Tuornand nus in seguit survgnittan permiss
Dentrar nel palazzi sot chüra da sbirrs,
Siand, il Malfar ais da se flaggellant
E vol plü sgürezza co’ l cour inozaint. Ma mera! Avrind il portun per entrar 265 A’ ns gnitt qua incunter sco’ l somm d’ün vesprèr,
’Na massa da femnas girand nel cortil,
Madammas e servas, vesti a nouv styl
E tuttas qua eran sco füss — ün portrait
Refattas la vista, dant sü — il bellet, 270 In möd impossibel da disferenziar,
Scha giuvna u veglia, — co, gio da lur far. Lapro er’allura eir tants signurins
Las tgnant cuorturella, svess sur ils confins;
