U magis, filosofs dals prüms professurs;
Usche, cha’ ls mysteris e tot l’azupà 40Fin svess l’impossibel po gnir perscrutà.
Fixand nus ils stüdis ün di co’ ls compagns
Il Chasper e’ l Melcher nel ot firmamaint,
Scoprittan ’na staila contgnant ils signals, Cha grazia sur grazia sia dat als umans; 45 ’Na glüm chi splendura sur tot clerità, Per hoz e per saimper — in eternità. Chasper, Melcher e Baltisar. Perque bandunettan nus spert nos pajais,
Onurs e richezzas, famigl’e dovairs, 50 Girand sur la terra al mond reveland
La granda scuperta, ch’ün fet nel Levant; Tras quala ch’ün chatta sgürez’e confort, Chi spordsch’al venturo felice la sort.
Chasper: Signuors! Permetta’ m, sch’eu ressaint qui lur far, 55 Ch’involva bod dubi — sur quist nos favlar,
E quindi m’ardisch qui solenn da sustgnair,
A scopo, ch’Els vöglian e possan eir crair. „Füt forza per eisters qua sainz’ün permiss
Plütost insolent, da sdrappar lur aviss 60 E rend er quatras interrot lur discuors
Con paca decenzia e sainza remors.“ Schapür, cha quist manco füss stat il motiv
Giavüsch da s-chüsar, u blerant da convgnir
Quist sbaigl, chi dvantet our d’algrez’e bainvlair 65 Voliand compartir eir a vus quel plaschair;
Siand „sco cha l’ira non guida seis senn Attrat d’ün algrezia non ais plü retegn“. Dal reist pür da feda a quant revelà,
Crajai, ch’eir ils eisters ressaintan varda, 70 Quel soinch donativ, chi d’origin füt dat
Fingià nel üert Eden ad Adam nos bap;
Il qual, ressentind — spert seis fall confesset
Previss d’ün chasti — ma’ l caracter salvet. Crajai, cha vardà nus savain da pretschar 75 Plü ot co lusingias la san dechantar,
E bricha strupchain tal clinöd d’ornamaint,
