Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/384

374 Caspar Bardola

II. Scene.

Crist. Cresc. Corina, Paulina, e Doctr. Güst.

Cristina. (con sai).
Schi dobel sen! Gnand vegl il pail müd’oura;

Però sch’ün nascha Hans, schi Hans eir moura!
(reflettand)
Con quista peidra, tratt’a seis famaigl,
Culpisch’el eir a mai, sch’ün bain refletta,
Siand eir eu partiva quel avis.
(taidl’ed oda)
Schi schi, qua pich’, avant, avant amis!

Cresc.Cor. e Paul.
La buna saira! Be ella soletta?

(entran).
Crist. Bainvgnüdas! — Schi solett’in meis pissèrs.

Corina (sot vusch).
Che mà ais nad? —


Paulina (sot vusch).
Ell’ais tot displaschanta!


Cresc. (sot vusch).
In ogni cass qualchosa commovanta.

(entra quiet, silenzio.)
Crist. Oh perdunai! Que para sco chi picha?

Cresc. Schi schi, ed ais qualchün.

Crist.

Avant, avant!


Doctr. Güst (entra.)
La buna saira! — Port’eu sacrifici

A quista nöbla congregaziun?
Crist. Dafatta brich, Signur doctur. Bler ant
Am fa plaschair, ch’eir el am fa visita,
Essend’eu bram la recreaziun.

Güst. E bain! Schi pür ’navant con lur raschun,
Durante ch’eu repass qui la gazetta
Per vair las novitads nel mond intuorn.

(entra müt silenzio.)