Cresc. Que po bain esser, ch’els eir vegnen sazis,
Ma ston sottàr sco vol lur principal; —
Dafatta contr’amis e conter schlatta,
Non podiand pro auters far lur mal.
Da tant in tant survegnan els ün uorden
Da metter in sgurdin lur conuman;
Perquè guèttand, sco’ l luf sün sia praja,
Van els pertot da di e not intuorn,
Persequitand il germ dell’innocenzia,
Persequitand il güst e l’hom prudaint,
Sü’ l liber, in chamanna, chas’e plazza,
Sün tot ils pass, lur far — lontan, ardaint;
Tscherchand da’ ls noscher la sandà, la vita,
Tscherchand da’ ls disfamar sün lur onùr,
Chüsand, frizand con diabol’astuzia,
Tenor la missiun da lur signur.
Perchè precis sco maister Boc ordaina,
Ston els executàr quist seis cumand,
Scha pür non han complet, ston davò tschaina
Complir il quantum nomer da „maloms“—
Uschgliö per els perdert füss üna paina
Sgrischaivla, sco dal diavel sun seis plans.
Uschè cha tantas vottas gnaràn sazis,
Ma ston sottàr, svess cunter lur volair.
Güst. Bei pfiff, sottàr, sch’üngüna ledsch’ils lingia.
Cresc. Lur firm’achüsa, scrit con agen sang.
Güst. Schi cò, con sang! Che firm’ais chi ’ls achüsa?
Cresc. Oh char signur! Quist ais pertot contschaint.
Con agen man, con agen sang per tinta,
Ston tots firmar lur noms nel protocoll,
E sigillar co’ l bütsch d’obedienza —
Da star perderts adüna, cur ch’el vol. —
Güst. Adün’, adüna, güst a moda sia?
Cresc. Persè! Inguàl sco pro la signuria;
Ingio monaida clam’a totas uras,
Il pover serviaint a seis comand
E’ s fà servir nel bsögn e nellas glünas,
Da di e da not temp a plaschamaint.
