Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/348

338 Caspar Bardola

Ün tschögn solet bastet, per cha inclejas
Da’ ls laschar ir e star davò planet;
Usche, ch’ingiò favella plü non riva,
Qua tenschan segns con güst listess efett.
E qui appunto ais adatt nos sexo
Con si’ astuzi’ in ün möd genial,
Chi ultrapass’il stüdi e finezza
D’ün professur u doct a seis congual.

Corina. Da sapienz’ais l’hom; però fraidezza
E flegm’al renda tantas già distrat,
Intant la femn’as tegn’a piccolezza
E stà attent’ad ogni avantach.
Daplü ais l’impostura in natüra
Pro nus, intant cha l’hom non ha quel dun;
Eir sch’el imprend’, il v’ zain contin suroura,
Ch’el reist’a bocc’averta — sco’ n „minchun“.
Cur l’ögl e’ l cour nel azzopà s’incuntra,
Schi serv’ün sguard solet, ün squitsch da man,
Ün mot co’ l cheu, u pür ün segn qualunca,
Per as inclèr, egual sco’ n telegramm.
’Na siml’abilità ais motivada,
Cha’ l sexo feminin ais important,
Tant plü, ch’ün vol pretender ch’el hoz guida
Direct u indirect il bler nel mond. —

Paulina. Dafatt’usche potent —?

Corina.

Schi, schi potent

E saimper plü con tact s’emancipescha
In möd, cha l’ignoranza exellescha
Sco degnità — da spiert e da talent.
Però restain pro chosa comanzada,
Al chè poss dir, ch’eu veiva observà,
Durante noss’intera passegiada,
Cha tü non eras leigra sco’ l passa.
O bain, chi non a’ t plascha la contrada,
Ch’ün as tschernet da quista vart de Oen,
O pür, chi non t’ plaschet la compagnia,
Cha es stada retratta dacontin.
Perque subit he viss teis tschögn, in fretta