Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/346

336 Caspar Bardola

Fin al futur possan bütar ögliadas
E sco profets volair as battezar.

Güst. Las bestias non’ s prevezzan tras sabgentscha,
Ne calculs, quints chi propi sabgien far,
L’ais nel instinct’ na tscherta cognoschentscha,
Chi quas’adüna soula gratagiàr:
„La muntanella ’s chav’eir nella terra,
„La rondolina füg’eir sur il mar,
„E la lindorna sü sa chasa serra,
„Siand prevezan bsögn, as volan preservar.“—
Quists tots sun uordens stricts a lur natüra,
Sco dalla guagl’il möd d’as allegrar,
Landrour ’umans fan talas profezìas,
Cur fantasìa po interpretar.

(Paulina, sazia dalla compagnia, tschögna

a Corina e’ s absainta — )


Tots. Ha bravo Güst, spiert nöbel penetrant;
Quist ais la clav da tants profets nel mond.

Lanz. T’ingraz’, amì, per quista decleranza, —
D’im, Güst amo, che vain la clotsch’a far
Con seis pulschins nel temp da madüranza,
Siand dals grans la sto bod bandunar?
Nels champs temprivs gia’ s tschunca la granaglia,
Tü sas, chi’ n ün pèr dids tot ais madür
Pro nossa gliout; e maister Gian sgür taglia;
Allur il pover cuv! Ingio sto’ l ir?

Rudin. Laschaì, ch’eu vögl pro maister Gian ir via,
Rovar, ch’el ced’il gran a quels utschells,
Schapür vögl dar quist mail e quist zoc d’üa,
Per contentar; uschgliö ’l main eu davent.

Lanz. E tascha tü sgurdìn con tas parablas,
Non interromper saimper nos discours!

Rudin. Ma schi, Signur! Meis bap vain nan, na fablas,
E quel, scha pür, t’il moos’il „ball del uors.“