Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/302

292 Simon Caratsch
[p. 109] L’increschentüna.

Est me provo lectur amabel,
In estras terras dimurand,
Ün tschert mêlet inexplicabel
Chi dvanter po suvenz fich grand?
5 Nomner ün soul’ têl’ malattia
INCRESCHENTÜN’o NOSTALGIA. —

Surtuot noss figls della muntagna
Vaun suottaposts ad ün tel mêl
Cur els in Frauntsch’, Italia o Spagna
10 Davos ün baunch cun sü ’l squassêl,
Vendand bunbuns e tampastinas
Smancher nun paun lur Engiadinas!

[p. 110] Ils bels Palazs e l’opulenza
Ch’ün vezza nellas grand citteds,
15 Dels RAIGS tout la magnificenza,
Ils bgers plaschairs, las rariteds,
Svess dels Imperis la splendur
Tuot ais per EL sainza valur.

Indifferent EL que tuot vezza
20 Sainza prover üngün dalet,
Sieu cour remplieu ais da tristezza;
Füg’ils compagns, vo be sulet,
Dvanter vuless ’na randulina
Per svoler spert vers l’ENGIADINA!

25 EL quint’ils mais, ils dis e l’ura
Ch’il tegnan auncha separo
Da quel bel di cur ünzacura
Turner in patria al saro do,
E pü bramess EL quel ardaint
30 E pü a passer il temp ais laint.

Ma finelmaing l’aurora bella
Da SIEU retuorn vain da spunter,
El mett’il pê darcho sün quella
Terra chi ’l fet taunt sospirer,
35 Sieus munts, sieus lejs, sa Vschinaunchetta,
Chatt’EL darcho — e sa chesetta!