Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/290

SIMON CARATSCH.

Poesias umoristicas e populeras. Turin. Tipografia Canfari 1865.


[p. 29] La Perdunaunza.

Üna fest’antic’e bella,
In püs lös aunch’in üsaunza,
Saimper füt e sarò quella
Chi nomned’ais PERDUNAUNZA
5 O per fer pü spiegaziun
La Dumengia del PERDUN.

Vain pretais ch’ella deriva
No dals temps allontanôs,
Cur ils Prêrs la privativa
10 ’Vaivan sül perdun dels pchôs,
Guadagnand cun tel fatschenda
Da Giantêr e da Marenda.

[p. 30] Oters s’haun eir miss in testa
E pretendan nu’ s faller,
15 Dschand ch’instituieu têl’ festa
Füt per metter traunter pêr
Iminch’an a PERDUNAUNZA
Tuot las rabgias in smanchaunza.

Quaist’ tenor mia debl’idea
20 Füss il scopo d’adopter,
Ma ün tel perdun uschea
Ais pü fazil dir co fer
E suvenz passô la festa
Smanch’ün tuot e — l’ödi resta;