Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/26

16 Gian Battista Sandri

Eau fatsch spraunza, ch’ünsacura
Da qualvarts poss’am plazzer,
35 Cun l’agüd da quel sü sura,
Per mieu paun am guadagner.
E scha Dieu am do fortüna,
Mieus affers con favorir,
Schi bainbod fatsch quint tuottüna
40 A’ t revair darcho da gnir.

Poi darcho quels temps amabels
Poss giodair e la favur,
Da passer dis agreabels
Con ma bell’in fand l’amur,
45 Quell’affabla dutscha chera,
Chi l’ogget ais da ma sort,
E suletta ais, chi plescha
A mieu cour infin la mort.

Quauntas sairas dalettusas
50 Ch’eau cun te he passo vi;
Quels buns dis m’haun parieu uras,
E quaist mais am per’ün di.
Ma, o vè, bod l’ura ’s prosma
Da viedi, ch’eau stögl fer.
55 Ah, que ’m pera, ch’eau nun possa
Usche bod at banduner.

„Cun suspender, tü, mia vita,
T’affaneschast pü co pü.
Sapchast pür, cha bain afflitta
60 Sgüramaing sun taunt cu tü.
[p. 51] Eau sun la disfortüneda,
Da ’m stovair d’ te separer,
Per rester forsa priveda,
Gnand per saimper a ’m smancher.“

65 Ah, mieu bain, que co nu ’m tuocha!
Perche voust tü am ferir,
Laschand gnir quels pleds our d’ buocha,
Ch’eau vegn forsa a ’t tradir?
Impossibel ais, ch’eau possa
70 Smancher via taunt’amur;