Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/202

192 Singer
[p. 19] Alla glüna.

Amabla glüsch, quiet’e dutsch’amia,
Del cour oppress e staungel da sperer
Eau chatt in te quel sguard da sympatia,
Chi’ m disch: „Eau t’am in me tü’ t poust fider!“

5 Pudess eau pür sün ta celesta via,
In svoul sublim partuot at seguiter,
Svödand d’ün trat quel calisch d’agonia,
Chi guot, a guot, qui bass stu consümer!

Adoza’ m pür, imprasta’ m tü tias êlas!
10 Tieus palids razs saron ma prusa guida,
Sorrir divin sün ma celesta via;

E lò guidô a rivas eternelas,
Cò, mieu fanal, lò, sajast staila fida,
Cur da quist muond am clamer gnarò Dieu!

[p. 25] L’utuon.

Il trist utuon sparischa
Cun pass severs e launts;
Tuot moura tuot passischa,
Tuot renda dschems e plaunts.
5 Las fluors pü nun ’s regalan
Lur balsam lur sorrir:
Crodand ellas esalan
Als vents l’ultim suspir!

La glüsch del tschel pü s-chüra
10 Trametta razs main chôds;
Da lur rests da verdura
As spoglian vals e gods;
Ils munts sun corunôs
Cun lur zindels da naiv,
15 Vadrets sun circondôs
Cun intransibla saiv.

L’inter creô succomba
E crouda plaun a plaun
Nell’impossanta tomba