Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/184

174 Flurin Valentin


Sün quel bratsch, chi m’ha nudrida
Tanta crusch — ah per amur
35 Non metter, oh! ella crida,
Ella mora da dolur.

Non morirà, tü non la laschast,
Vêrs il tschel piglônd il svol;
A nova vita tü rinaschast,
40 Vé cun mai Diou usche vol.

Nels dutschs sömis all’aurora
Gnarastió la visitar;
[p. 96] Cun che cor ta mamm’allura
T’ vezz’? — ün angel inmortal.

45 Tai pro ella t’ôdl’a gnir
Tia buna chara mamma.
Il ferì cor per il guarir
Est tül balsam, ést la manna.

Il lung svol sainza tremblar
50 Cun tai vegn, angel divin
Guidam pro Deis pel gloriar
Eternamaing, prol trun divin.

Schi iuvnêtta! spêrt m’abbratscha,
Sch’eu fêrm t’ strentsch, non suspürar
55 T’ fid’a mai, fêrm m’abbratscha,
Lung e’ l travêrs, cha vains da far.

Schi ’t dìsturbes quel infinì
Mar d’aria viv’ saraina,
Schi vôlv’il ögl intemidì
60 Vêrs tschel, bôd sü rivaina.

Ecco ils dus viaggiadurs
Branclats sü svolan pro ’ls beats,
Il mond laschan e las dolurs
Nel paradis van pro ’ls amats.

65 La buna mamma, cha sót vusch
Ureva per sia diletta,
Udit allur’ün suspür dutsch
E prontainaing prol lét spert jettla.