40 Lavura chi vol, eu dabsögn plü non hà;
Bun rôst d’ur’invia e fins biscottins —
Plü aua non baiv, baiv vins ils plü fins.
Bé üna sull’ vot’amó mangia pan nair,
E baiv da quest’aua per stützer la said. 45 Sül tschisp spêr’il ruver a setzer s’ matettal,
La criétta d’ têrra cull’aua piglettal.
Quant crev’e glüschainta, oh magnific bella!
Ma l’aua in ôr müdad’esla ella.
Oh guai! gnanc’ün gót della cria culeva. 50 Il pan il pigletal e ’l mangiar el vuleva,
Ma eir quel in ôr as veva müdà;
Cun l’ôr, fôm e said eral tot scufortà.
Angoscha! miseria! che n’haia da far?
L’ôr nom baivrainta e nom po sadolar.
55 Oh Segner! êu nar, che n’hai giavüschà!
L’ingordia per ôr ecc’il resultà! [p. 94] Oh, schain vêz’ôr avês au’ e pan,
Che disgrazia, sun il plü miser uman.
Que ch’eu stimeva sco l’unic cufôrt 60 As vairifichescha, ch’es ma crudell’ mort.
D’angosch’e lamaints il villan as sdaischdèt,
Ün sömi que era. — Allgrêzia! dalêt!
Invece del ôr n’hai meis pan giornalier;
Diou grazia! sparì és l’orrent piser. 65 Cun cor lev, cuntaint vegn’a lavurar,
Invece stair star l’ôr al perchürar.
Qual sömi bainissem instrui m’hà,
Cha Deis non accorda ün nar giavüschà.
Fich blêrs giavüschêssan tant’ôr co sablun, 70 E mai cuntains fóssan; che uman birbun!
Blers giavüschêsan per lur fôs iüdizi
Que ch’ôrm’e corp main’al precepizi.
