Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/138

128 La Dumengia Saira

La famiglia ed oters paraints dumandettan üna revisiun del process, ed in conseguenza füt il disfortünà contadin declarà per innozaint. Seis corp gnit chavà sü, porta davent dal lö della disonur e sepuli in terra sancta. Alla famiglia füttan ils bains restituits e refat il dann, e l’ann seguaint mossaiva la richezza del fain chi creschit sün ils prats, e las spias greivas chi pompagiaivan sün il champ, cha l’innocenza saja salvada. —

Uschè tuna la tradiziun. Però solitamaing han quellas veglias relaziuns ün bel e religius senn, ed eir alla preschainta non manca ün tal. Ell’ans tir’a memoria diversas vardats moralas, tanter qualas las seguaintas saran las principalas:

Ingio ais temma da Dieu, pasch, charità, uorden e diligenza, là po dmurar felicità, eir scha non s’ chatta granda richezza terrestra. —

Non invilgiar teis prossem, schi sia sort at para plü favorabla, perchè l’invilgia at surmaina a tour part all’injüstia. —

At perchüra da jüdizis temeraris sur teis frar e non dar fosa perdütta cunter el tras calumnia. —

Ingrazcha ’l Segner, cha tü vivast in temps plü civilisats, suot jüdischs plü conscienzius e ledschas plü raschunaivlas. —

La jüstia umana po fallar ed ir in errur, ma ad ais üna jüstia chi eir in quel cas salva l’innocenza! —