Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/121


Inscripziuns in Engiadina 111


El dvainta beo nella chesa celesta sü sura,
In terra ün giast sun solum eau sto,
Del tschel cittadin, abitant bod saro.

Vi ad ün’otra chesa ün po pü in oura as legia:

1654 di 6 Juni.

Auspice Deo hae aedes erectae
Impensis Josy a Leonhardo.
Det Deus, ut superet longae
Vos Nestoris annos.
Aethero tandem hunc locet ille pollo;
Vana domus mundi, coelica regna manent.

In romauntsch circa:

Con assistenza da Dieu ais quaista chesa eretta
A cuost da Jost a Leonhard.
Detta Dieu, ch’ella a vus lönch superescha
Schi lönch eir ils anns da Nestor 1.
Vöglia quel ch’ais possaunt quaist transplanter in il tschel.
Vaun ais la chesa del muond, Il regniam del tschel düra.

Vairamaing originelas sun las seguaintas lingias, ch’ün legia vi ad üna terza chesa, causa la mixtura dellas linguas.

Omnia conando docilis solertia vincit.
Dein Lieb und Leid mit Freud vermisch,
Damit es dich zur Arbeit mache frisch.
Radix amara, fructus dulcis, ita labor.

Leonhard Sigmund 1673.

Las quelas l’Engiadinais tradüet nel seguaind môd:

Tuot provand la docila prudenza vaindscha.
Tias amurs e ta tristezza maschda con ün po d’algrezza
Accio que ’t detta bun vigur, a drizzer oura ta lavur.
Üna risch amara, ün dutsch früt, que ais la lavur.

Vers la fin della vschinauncha, della vart d’Alveneu, s’annotet il giuven passagier auncha la seguainta inscripziun vi ad üna chesa:

Il possessur della preschainta chesa
Ais Johann Jac. Sumbro,
Chi 1747 l’ho di novo renoveda
Saviand cha chesamaints da quaist muond

  1. NB. Nestor, raig da Pylus e da Messenia, eira renomno per sia prudenza e per sia vegldüna, e dess avair survivieu trais generaziuns. —