Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/109


Inscripziuns in Engiadina 99

Johann Wieland n’hai quista chasa
A meis abiadis relaschada,
Jon Pitschen Hermann Arquint
A cuost da lur jerta n’hai renova
Nel 70 avel ann da mi’ età.
Giavüsch al Segner sia grazia,
Da ’ls laschar giodair
A quel chi ceda, sco a quel
Chi ha da la possedair.
Benedi saja Dieu o lodà
In tuott’eternita.

1823, 1. Settember.

In Sent dessan as rechatter diversas da quaistas rimas e traunter aint diversas vairamaing originelas; pero arrivand l’Engiadinais allo u la saira bain tard, chi ais già s-chür, u la damaun, inu’ el ho ils ögls auncha plains d’ sön, schi non as ho el quellas fin ora podieu noter; in quintand el pero eir in quaista bella vschinauncha divers amihs, schi sperescha el, cha ün u l’oter da medems al comunicheschan qualchünas, et el as faro ün plaschair landr’oura da las comunicher pü inavaunt. Üna pero l’ais gia hoz comunicheda e perque vain’ la eir gia co noteda. Ell’as rechatta vi d’üna chesa bain renoveda e tuna:

Eu Nott Cla Tschent n’hai fabrichà,
Deschmilli raintschs ha que custà.
Tü chi passast per la via
Guardast sü e dast la tia,
Scha usche ha vlü il patrun
Che t’import ’a tai, cugliun.

Pü in gio per l’Engiadina non ais in quaist riguard ünguotta pü da noter, oter cu forza l’inscripziun vi als sains nouvs della vschinauncha de Celin, chi zieva l’incendi del 1856 sun stos büttos a Zürich e chi sun passos tres l’Engiadina gio als 21 Favrer 1858. Sün il sain grand sto ingravo: Zürich, 1857, sün il pitschen il seguaint:

O Tschlin, t’impaissa sün ils succuors,
Dats da Dieu e nöbels benefactuors,
Consistens in francs 120,000.

Cha la val Müstair saja vicina all’Engiadina e strusch parainta da quella, cha ’ls abitants hegian circa il medem caracter, ils istess costüms e tschauntschan la medeme lingua ladina con pitschnas divergenzas del dialect, que ais contschaint; perque visita l’Engiadinais eir quaista val. In ün bel di della sted qasseda, pigliet el, passand sur il Fuorn, la resuluziun

7*