Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/62

48 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

da Roma) chi havaiva nom Tarquinius Collatinus, fet ün pest cun ils filgs da Tarquinii Superbi et oters homens juvens da Roma. Dimena intraunter il pest gnittane quists à tschantscher dallas dunauns, et iminchiün ludaiva fich la sia, schi à gnittan taunt inavaunt, chia metteten perfin pe, quella chi füs la melgdra, la pü da bain et dad’hunur. Collatinus dschet, chia nu s fes bsoeng de bgiers pleds, ma chi’el in trais u quatter huras vulaiva fer vair et conster, quaunt chia sa Lucretia surpassaiva las otras tuottas. S haun dimena accordos uschea, et per decider quista dispüta, sune muntos à chiavalg et ieus dal assedi à Roma, inua chia la granda part da quels chiattetten lur dunauns our d’chiesa in las hustarias publicas à baiver et mangier, giuver et ’s der bella vitta. Da lo sune els dalungia ieus a Collatia, inua chia chiatetten la duonna da Tarquinij Collatini in sa chiesa cun sas dunzellas et fantschellas, chi filaiven [f. 30a] d’noat gio d’üna roachia, et eiran ifatschendedas in otras diligiaintas lavuors. Uschea ho quista Lucretia obtgnieu quist lod et quista hunur avaunt tuottas otras dunauns. Collatinus ividet Tarquinium Sextum et la cumpagnia, chi eira cum el, à tschaina cun el. Inaque d’mez ’s inamuret Sextus Tarquinius d’üna meldeschaivla amur vers Lucretiam, part per amur de sia stupenda baltezza, part per causa da sia sincerited et chiastitet. Ala davous sune tuots insemmel darchio turnos in l’assedi dad Ardeam, in il quattier. Zieva alchiüns dis eis ieu Tarquinius Sextus adascus à Collatiam, inua chia et füt arfs[ch]ieu da Lucretia cun granda hunur et reverentia, laquela pero nun savaiva ünguotta da sia nosch melintent. La saira zieva tschaina füt el musso dalla fantschella da Lucretia la chiambra, inua chi’el havaiva da durmir. Siand dimena noat bain tard, cura chia tuots eiran ieus à durmir, schi giet quist Tarquinius dasper’il lett da Lucretia et la dschet, chi chi’el füs, et l’aruet cun grandas ceremonias, chi’ella vules condescender à sa noscha voeglia. Lucretia ’s (h)ustet taunt, co chi’ella pudet, et [f. 30b] vuliand ella clamer agiüd, siand in üna chiambra suletta, schi tret Tarquinius our sa speda nüda et la mattet ad ella sün il bruost, et l’imnatschet, chia, scha ella nun vulaiva consentir à sa voeglia, schi chi’el la vules amazer et metter sieu famalg tar ella, il quel chi’el vulaiva eir amazer, aciochia la glieud crajessen et pissessen, chia füssen gnieus mazos in l’adulteri. Cun quists pleds la surmnet el, chia ella consentit à sa voelgia, et il laschet gnir tar ella in lett, et zieva fat (etc.) il fal, giet el darchio davent in il quatier d’Ardea. Quista cunturbleda Lucretia tramtet dalungia mess à Roma per seis bab, et àd Ardeam per seis marit, cun ls aruer, chia gnissen dalungia tar ella, perchie chia la füs iscuntro ün grand et sgrischus accidaint. Cura chia l’bab et seis marit gnitten, schi ls racuntet ella tuot il fat da puoinch in puoinch, co chi’el eira succedieu, cun grand bragir et plaundscher. Et cura chi’ella havet