Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/498

484 Chianzun sün la fin dell anno 1797

[f. 8b] Schabain chia qualchiün procuraiva,
30 E cun grand foarza lavuraiva,
Disuniun dad instiguer,
Schi nun ho que pudieu dvanter.

Intraunter nus ais saimper steda
Ün’armonia dissimuleda,
35 Tuot las prouvas sum stedas in vaum,
Per disunir noas tramegl Plantaum.

A pudains cun radschun exclamer
Et eir dad otha vusch chianter:
„O invilgiuos, tuot la fadia
40 Per inguotta ais buttò via.

Tuot tieu dir e tuot tieu fer
Nun ho zuond brich pudieu giüder,
Ma nus chantains cun plain (d) dallett:
Viva l ann nonaunta sett!“

[f. 9a] 45 Viva dimena in conclusium,
Viva tü chiera unnium,
Viva noas signuors juvnôs,
Viva chi ama pesch e pos!

Viva, ach, viva armonia,
50 Viva tuot noassa cumpagnia,
Viva chi chiaunta quists versetts
In memoria dell ann nonaunta sett!