Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/496

482 Chanzun

Non suos-ch plaundscher
Eau zuond brichia
Ad üngiün mieu mæungiel grand.
70 Ma que am füss allegrezza dobla,
Scha qualchiün, per chiarited,
Cun cranz et arösas coatschnas,
Dsches da gnir a m compagner

Alla mia sepoltüra,
75 Chi ais saimper avaunt mè,
Chia meis öelgs nun haun pü vsüda,
Eau nun se bod pü da mè.
Taunt e taunt ais mia vitta
Gnida debla sc(h)’ ün infaunt,
80 Ma üngiün nun(s) s fo pchio briechia,
Dschand: „Adieu, ste tuots bain!“

[f. 3a] FINIS.

O Juvnettas, eau as cus[s]alg,
Modürmaing da refletter,
Aunz co usche fraidamaing
85 Voas amants da rebütter.
Dafnis füt tres la crudella
Privo da divertimaint,
Ma poch zieva saint eir ella
Be dolur e be tormaint.