Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/444

430 Petrus Dominicus Rosius de Porta

revelation. La sauna raschun ns disch chia ’l Segnier saia ün Dieu chi cognioscha eir la minima circumstantia dels fats chi occuorren in quaist muond, ch’el eir hegia üna exacta disposition supra sias creatüras, per las quelas el proveda: co dimena dess a sias creatüras incontrer qualchiossa d’ disfortüna sainza ch’el l’hegia previsa? Quell chi ha fatt l’oraglia non deß el vair; & quel chi ha schiaffieu il öel non deß el udir? quel chi muossa la lgieut scientia non deß el cognoscher e quel chi rögna ils pövels, non deß el castigær. Ps. XCIV. 9. 10. la S. Scrittüra a’ ns intonescha chia in Dieu saian nus, vivan nus, & ’ns movaitan nus; 1 la ’ns intimescha chia nianch ün pasler il plü vil dels utschels crouda [p. 9] giu d’ün tett, nell’ main ün chiavel, chi non es ün membrum, ma ün excrementum ün effluxion dellas humuors humaunas, passa cruder oura sainza la voluntat da noaß Bap coelestiel. 2 Tuots fatts chi in quaist muond survengien lor actualitet, sun da referir oder inmediatamaing a Dieu sco l’auctur inmediat; oder chi dependen della spontanea libertet del crastian; oder chi sun contingentia, accidaints, quels paren d’esser be occorrieus per grataig, (humaunamaing a dir) sainza influentia della operation divina, sainza consensu della voluntet del crastiaun. Epür savains our della S. revelazion chia nianch ün da quels possa dvanter sainza concuors della divina virtüt. Eun non’ m teng sü nianc per ün pled a mosser chia las chiossas chi essentielmaing subsisten, sco sun tantas bellas creatüras in quaist univers, elemaints, crastians, bestias, & angels con tuottas lor species saian ün ovra immediata del maun da Dieu, siand ogni ün vezzachia da se suessa, nianchia nus chi pero eschen la plü nöbla creatüra in terra, possen subsister nianch ün momaint, & chia da nus suessa non eschen nianch sufficiaints da ’ns impisser, taschair fer ünqualchiossa d’ böen. 3 Mo nell’ main cert aisi chia eir las actions chi paren totalmaing da depender da noassa libertet, vegnien dirigidas della disposition suprema. Our da quaist principi avisa S. Jacobus ogni fidel da non fer sias temporelas dispositiuns simplemaing uschea: Hoaz o damaun volain nus ir in tel citet, e volain a lò dimorer ün ann, volain mercanter e gudaigner, sainzi praesupponer scha eschens in vita, & chia e plescha al Segnier. Jac. IV. 13. 15. Quel potent Raig dell Assyria sennacherib, chi portaiva la fortuna in sias armas, stimaiva chia sch’el fuss avanzô in opulentia, terras, e pövel, schi chia ün pitschen reginam sco eira quel dellas duos schlattas Juda en Benjamin, s’ stovess sainza otra constrastanza s’ render: Non sun meis princips dschaiv’el sco tant raigs? non ais Calno sco Carchemis, non ais Hamat sco Arpad, Samaria sco Sepharvaim e Damasco? sco mieu maun ho chiattô ’ls

  1. Act. XVII: 28.
  2. Matth. X: 29, 30.
  3. 2. Cor. III: 6.