Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/437


Il Glorius e felice stædi 423
[p. 22] DISCUORS
fat sopra la Sepultüra, miss in rima.

Nel Capitel dêsch d’ochævel
Dels Proverbis d’ Salomon
Ed allò uel vers deschævel,
Disch quel grand Raig da Sion,
5 Cha il Güst in salv sarô
Miss in ün lœ aduzô,
Ch’ais la Tuor del Nom del Segner,
Ferma lò sgür per il tegner.


Ma chi ais quel Güst chi quia
10 D’ Salomon vain manzunô,
Il quæl hô tæla güstia,
Chi’ l fò esser aduzô?
L’ais quel tæl chi træs la fè,
Inserieu in Gesu è,
15 Ed abbrauncla sa Güstia,
La quæl’ais dvantæda sia.


[p. 23] Quaist Güst ais taunt vintüraivel
Nella Lia da sieu Dieu,
Il quæl l’ais taunt ammiaivel,
20 Ch’El s’ declæra per Bab sieu:
Schi, El hò eir il sench Spiert,
Chi’ l conforta taunt da tschiert,
Ch’El l’asgüra della vita,
Chi sarò in Cêl compita.


25 Ah! felice ed ammabla
Ais la sort del Güst fidel!
Sia Part ais buna, stabla,
Aviand l’Immanuel
Per ogget da sieu dallet,
30 Per sieu sommo Bain perfet;
E quaist ais l’algrezcha sia
Da giudair sa compagnia.


L’orma da tæl Güst uzæda
In Cêl, aint nel etern pôs,