|
Il Glorius e felice stædi |
421 |
Tuots vegnen tiers Gesu: Ma allura, ah quaunt pü grandas dellizias, ed allegrezzas füssan las lur! perche Gesu disch, chi chi vain tiers Me, nun vœlg Eau chatschær oura. Joh. 6, 37. Nos Salvæder nun fò in quaist plæds üngüna exepziun, nè manzuna ôtra condiziun; El nun disch, Eau nun vœlg chatschær oura quel chi vain tiers Me, mentre però ch’El nun saja tæl & tæl sgrischus pchæder — mentre el nun hægia commiss tæl e tæl misfat — Nâ, ma El disch, pür ch’el vegnà tiers Me (sch’el füss eir il pü grand pchæder) Eau nun il vœlg stumplær oura. Siand El nun ils stumpla oura, schi ils raspa El in Bratsch, ed ils metta in sieu sain; allura sun els in ün lœ sgür, in üna innespugnabla Fortezza, innua ais ün dallettaivel esser, e saduollezza d’allegrezza avaunt sia Fatscha, siand in sieu Bratsch, ed in sieu sain! Ah! ammirè la müravgliusa Bontæd da Gesu, e restè stupefats [f. 18] sur quella: El nà solum ans hò acquisto e guadagnô ün etern salüd; pajo per tuots noss pchôs, stand El oura tuot que cha cun quels avaivans meritô; ed dô se svessa per pretsch da nossa spendraunza; Ma El voul eir ans agüdær, cha vegnans tiers El, ed uschea’ ns metter al possess da que ch’El ans hò meritô. Scò a nus eira impossibel da’ ns spendrær our da quella profonda miseria, nella quæla giaschaivans; uschea ais eir a nus impossibel, træs proprias nossas forzas, da gnir tiers Gesu, da currir in sieu Brat[s]ch, e’ ns metter in sieu sain: quaist sò nos Gesu il melg, peraque hò El dit Joh. 15, 5. Sainza me nun podais fær ünguotta. Appunto per quaista causa ans voul El raspær: El nâ solum ans clamma cha dessans gnir, ma eir impuonda sia potenza, sapienza, e Grazia lò tiers, per ans trær tiers se: El ans tscherchand e clammand, ans ammuossa la via, e’ ns comparta forza da gnir tiers El; ed ans fò sentir movimaints sopra umauns in noss cours: Ah! allura nun ressistin a sias trattas, ne indürin noss cours, acciò El nun hægia da’ ns dir; Vus nun volais gnir tiers Me, per avair la vita. Joh. 5, 40. U; Quantas voutas s’he Eau vulieu raspær in maniera, scò cha la Gilligna raspa seis pulschains suot sias ælas, e vus nun avais vulieu. Mat. 23, 37. — Che vulessans allura al respuonder? A stuessans sarær la buoccha, e’ ns immütir, ed uschea restær in verguogna, [p. 19] scò quel tæl, al quæl gnit dumandô perche ch’el nun avaiva vestimainta da Nozzas? Mat. 22, 12. Ah! ans instupin della müravgliusa pazienza e longanimitæd da nos adorabel Salvæder, invers nus, della quæla, El ans dò evidentissimas prouvas, in que ch’El nun vain auncha staungel, træs sieu Evangêli, e træs seis benefizis, da’ ns volair invidær, e træs sieu Spiert da grazia, da’ ns volair trær, e raspær in sieu Bratsch, ed in sieu sain: Ah! addrizzè ad El quaistas supplicas (ma da cour sincêr) Tirans, e nus volains cuorrer zieva Te Cant. 1, 4. Trametta tia glüsch, e tia vardæd, cha quellas ans redschan,
