 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 420 | Giovanni Battista Frizzoni |
Psalm 36, 9. 10. E confessan con allegrezza davart lur Gesu, dschand, sieu Palat (schi eir sieu sain) ais tuot dutschezzas, ed el ais tuot ammuraivlezzas! Cant. 5, 16.
Taunt davart l’esplicaziun delsas duas Parts da nos Test.
APPLICAZIUN.
Dilettas Ormas! Considerè, e ponderè que cha ils S. Evangelists, træs dettame del S. Spiert, attestan davart il contegno da nos Gesu (siand El corporælmaing in quaist muond) vers ils umauns pchaduors; schi gniss clæramaing a chattær ch’El essattamaing e perfettamaing hò fat tuotque chi da d’El eira predit e profettizô nel vêlg Testamaint, cioè in speciè que chi stò scrit nel Psalm. 72, 12. 13. El vain a spendrær ils pouvers chi sbrægian, ed ils chalchôs chi nun haun üngün chi’ ls agüda: El vain a s’ laschær gnir pchô del pouver, e manglus, e vain a salvær la vita dels squitschôs. [p. 16] Appunto uschea scrivan ils quater Evangelists, cha Gesu hò fat, cura El eira in fuorma corporæla, in quaist muond; cioè ch’El giaiva intuorn, fand benefizis; guarind ils ammalôs; confortand ils contristos; aviand compassiun dels pouvers chalchôs; pigliand sü eir ils pü grands pchaduors; perdunand ad els tuots lur pchôs; dand ad els pôs, ed ils raspand in sieu Bratsch, e’ ls mettand in sieu sain; e mæ rebüttand üngün da quels chi gnivan tiers El, anzi clammand ammuraivelmaing tuots afflits ed aggravôs, con als prottestær ch’el un eira gnieu per perder las ormas, dimpersè per las salvær; ch’El eira quel grand dun da Dieu, dô al muond, affin cha scodün chi craja in El, nun pêra, ma hægia la vita eterna: El avriva als pü indengs e miserabels pchæders, sieu bening cour, e tscherchaiva da’ ls persvader da si’ amur: in somma; sieu dallet eira da fær del bain als umauns; ed uschea vairamaing hò El fat vair, que ch’El fingiô suot il vèlg Testamaint avaiva revelô dschand; Meis dallets sun con ils filgs dels Crastiauns. Prov. 8. 31. Ora, scò ch’El allura eira taunt benignamaing affezionô vers pchaduors umauns; uschea ais El eir huossa; essendo El ais l’istess, hêr, hoz, ed in eterno. Ebr. 13, 8. O felices nus! ô benedida nossa sort! approffitain dimæna da taunta müravgliusa sia benignitæd; udinn sia ammabla vusch, Vhê! El clamma: Gni nò tiers me, vus tuots chi essas travagliôs [p. 17] ed aggravôs: e perche ans clamma El? Acciò cha gnand nus tiers El, dvaintans seis Agnels, ils quæls El voul raspær in bratsch, e metter in sieu sain, e fær ch’els hægian pôs. S’ lêgia nel Evangêli da s. Giovanni cap. 3, 26. cha üna vouta, gnand ils scolars da Giovanni Battista tiers el, tschantschettan els davart Gesu, e stupefats dschettan, Tuots vegnan tiers El. Ah! che allegrezzas füssan las mias, scha uschea pudess gnir dit cun vardæd, davart meis chærs audituors,
