| 412 |
Giovanni Battista Frizzoni |
|
Ah piglia tü træs ta bontæd,
50 Our da mieu cour quella nusdæd;
Tü poust sulet mieu cour müdær,
E l’ fær sco l’ais à ti à chær.
Ah chær Agnè! per me mazzô,
Güdam tü larg da mieu grand pchiô,
[p. 572] 55 E con la forz’e Sênch Spiert tieu
Alamg’il cour mieu indürieu.
Chi taunt suenz vain agitô,
Considerand co ch’el ais stô,
Uschè al pchiô corrieu in bratsch,
60 Ed al mæl satan in sieu latsch.
O schi fò Segner Gesu mieu!
Con te ch’el vegna stret unieu,
Ch’el sul in te ægia plaschair,
Bè ta presenza da giodair.
65 Siand eau se ô Segner Dieu!
Chia uscheglœ tuot il fær mieu,
Quel nun pó essr’accet à te,
Sch’el fat nun vain con vaira fè.
Perque dutsch Gesu vê ah vê!
70 E dom la vaira viva fè:
Fom penetrær tieu fœ d’amur,
E quel invida con vigur.
Schiôda mieu cour ch’ais usche fraid,
Ch’ei ægia zieva te grand’ said,
75 Bramand tieu corp crucifichiô,
E con tieu saung d’ gnir bavrantô.
Jl prezius costaivel saung
Corrieu ô Gesu our d’ tieu flaung,
Pò in mieu cour pæsch agurbir,
[p. 573] 80 E dutsch confort fær resentir.
Siand dimæna mieu salüd
Dependa solum d’ ta virtüd,
Fom tü ô Gesu! quel gnir clær,
E quel da tuot mieu cour bramær.
