[p. 270] Col cour suot tia crusch,
Chia stettans da contin!
Quel, tieu saung ch’hò gustô, 50 Hò sgür la dretta vitta, Jl ægian - güst nun l’hò,
Mà l’orma ch’ais afflitta:
Quella sò stimma fær,
Da tieu saung benedieu, 55 Chi la pó nettagær,
Indret l’unind con Dieu.
Mieu cour ais bè containt,
Cur d’ ti’ amur ch’el arda,
Cur chia tü m’est ardaint, 60 Cur tieu œlg sur me guarda:
Cur tü am fæst sentir,
Chia sgür tü est tuot mieu,
E ch’eir eau at pos dir,
Eau sum daffat tuot tieu.
65 Fom Gesu! tü sentir,
Bè tæla contentezza, Stant tü con tieu patir,
Chiargiô t’hæst d’ ma gravezza;
O Gesu! scò tü m’ voust, 70 Fom tü, per esser tieu,
Eau sè eir chia tü poust, [p. 271] Perche tü est mieu Dieu.
Gesu tü soprem bain!
Mi’ orma s’ recommanda, 75 In teis mauns, e tieu sain,
Tieu saung, ah! sur me spanda:
Vi d’ te m’ vœgliast tachær,
E que zuond strettamaing,
Ch’üngün, d’ te separær, 80 Mæ m’ poss’eternamaing!
O quaunt ais fich bsœgnus,
Tieu saung, all’orma mia?
