Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/312

298 Martin Dorta

medicina po güdar, ün frar non po spendrar l’auter, tot cuffort terain es svantà, & ils assailgs d’il Satan sun ils plü ferms, Dieu sulet stov’esser noss recuors & agüd in il bsöng. Psalm. 49. Quell chi es in furtüna da d’agua con nudar stov’uzar seis corp ch’ell nu’ stenscha: Quell chi es in l’affich da la mort stov’ sia orma uzar con l’uratiun ch’el non stenscha in il giperi ætern. Qua stova havair nom Senger jüda’ m perche l’agua’ m vain fin sün l’orma. Psalm. 69. L’uratiun dal fidel es ün ir sü da l’orma pro Dieu: Plü lönch ün ura è pü aut el va pro Dieu. L’uratiun es ün martè chi batta sün la porta dal cêll [p. 7] sco Christus disch. Matth. 7. Non desno bater porta cun nossa uratiun cur no eschen à’ l plü dastrusch à la porta da’ l cêll, no h’ vain da spartir è render sü noss Spiert à Dieu. Ils Scrivonts da la natüra scrivan, dal movantamaint natüral: Chia pü dastrusch üna chiasa vain al Centro, oder lö ingio ella dess star, è plü plü bot ella cuorra à la vota da quel lö. Per ex. Una pedra chi da gio dil aut, pü dastrusch ella vain à la terra, è pü la festina à gnir qua. L’orma dal fidel non ha ingün ater Centrum, è lö da pussar co il cêl. Per quai pü dastrusch ella vain pro quell, è pü con bramma, arsantüm, con orar, suspirar, larmàr ella vol ir l’aint.

Schi pudess ün dir, quist es bain üna buna dcotrina, sch’es pudes far, ì’ fa sà co chi va cur è s’ mora, la lengua vain cuorta chi non s’ po urar sco Stephanus qui, schi ch’ün non po dir niaunc ün plæd.

Risp. Una gronda ignorantia esi cur ch’ün paissa chia’ l oratiun consista à ’l plü in ilg exteriur tschantschar. L’es ascensus mentis ad Deum, ün ir sü d’il cor pro Dieu. Il cor po bain discuorrer con Dieu zainza chia la bocca tschantscha. Fidels suspürs d’ilg cour, zainza ils plæds, sun eir üna buna oratiun. Blers plæds zainza devotiun da’ l cor non es ater co bajaria. Il crestian veza quai ch’ilg vain avant seis ölgs, mo Dieu guarda in il cor. I. Sam. 16. 8. Usche auda il crestian quai ch’ilg vain avant l’urailgia, mo Dieu auda ilg cor. Un chi vol urar indret stova chiatar il cor [p. 8] in seis cor stov’el urar, è tschantschar cun Dieu. E sa sto urar in spiert & in vardat. Joh. 4.

Je, pudess ün darcheu qui dir, schi vain ad’aquella il cor non po suspirar ingotta, ò s’impisar sún quai chi es in cell.

Risp. Our 2. Corinth. 4. 16. Pü chia la forza d’il corp, è sens exteriurs vengian a’ l main, è plü chia la forza da l’orma, è dilg, Spiert pilgia pro, brichia natüralmaing, mo tras virtüt dilg Spiert S. chi suspira in no con suspirs & c. Rom. 8.

Guardain dimana C. F. Siond chi non s’ po murir beadamaing ater co cun urar, è clumar in agüd à’ l Senger, no’ ns exerciteschan in las oratiuns. Tschell Imperader dscheva: Imperatorem stantem mori oportet. q. a.