Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/270

256 Chianzun

28. Stovain udir.       Eir grond bragir
In chia Balser Jon Plouda
O che cridar.       Che suspürar
A mai la penn’im crouda.
29. Qua ot s’ raspan.       A quia nan
Trais reistan morts aquae
Qui es d’ vantà.       Be sco chi stà
L’ün tut l’oter laschae.
30. Eir tü Mathiou.       Ingrazchia Dieu
Chia quel t’ha perchürae
Schabain ta chià.       Es tuot splanà
Tai al vlgü consalvare.
31. Tsching s’ chiata laint.       In quel momaint
Una suletta morta
Brich d’ noss Comün.       Mo d’ no vicin
O Deis ô Deis cufforta.
[f. 3b] 32. Be qua gio d’ suot.       Eir rumpa tuot
In chia Crastoffel Bina
Qua tuot splanà.       L’ muvel mazà
O Deis ô che furtüna
33. Qua tocca pro.       Amo plü n’ gio
In quatter chia gio d’ suotte
Chi sun con naif.       Implidas aint
Infina suot la cuorte.
34. Sto far na fin.       In quist chiantun
Et s’ retirar da quae
In chia Sar Cla.       Ha eir schfrachià
Infina mez la chiae.
35. Ha eir schbudà.       Gio d’ suot a qua
In chia Baltisar Plouda
D’ sur’era ruot.       Il tablà tuot
Ingün a qua non crouda.
36. Ach co es tuot.       Cupichià suot
La chia da Cla Nuot Clae
Con sa pigluott.       Et seis muglin
Es tuot a qua splanae.
37. La lgieud da qua.       Stat retirà
Ch’ingün non es restae
Seis muvel stat.       Mazà dafat
Ch’ingün non ha plü flae.