Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/264

250 Conradin Riola

savai la lingua Græca, schi savai cha quel plæd es mal interprætà. Ey schi [diss el] eug nhaj imprais & incleg Græc Qua gavüschen els, ch’el dess far tant, & dir co sea in il Græc, mo il jnquisitor fuo confus & non savet responder ingotta. Et els dissen: Sgr. Revd. Siand cha vo nons s’ fidavet, schi volain no dir, il plæd græc significhescha Mysterium & non sacramētū. Per quai es fals vos argumaint. Pro quai à ’ns fa bonder, cha vo salvavet il Matrimoni per ün sacramaint, siand cha quel vain inter vo salva per malnet & es prohibi, & in seis lö hvai vo introdüt il pitanöng. Die 21. August. Gnit in pregion pro els il Locotenente & als leger la sententia, cha els 3. sean condemnats in Galea lur vita ora, & 2. Battalius & Tauranus per 10. ans. sot pœna del fœ, scha els fügen ora. Della quala, non voliand els appelar; Jl Fiscal appelet, tras instigation del Parlament. Sün il qual els sun darcheu manats avant, inua il Præsident diss: Non savaivet cha vo eschet del Jnquisitor & ’ls oters Doctors Theologiæ declarats per hæretics. Resp. Els, sun hæretics, siand apostatats da Christo pro ’l Antichrist, & vlain or del plæd da Dieu probar chi sean tals.

Sün la appellation del Fiscal fuon ils Jüdischs in parts; alchüns del [p. 409] Parlament alt volevan laschar pro quella sentētia, ils oters ils volevã arder. Tandem fuo conclüt chi dessen gnit jüsticiats. La quala sententia haviand inclet ün bon hom, chi s’haveva bler flisgà per els, schi guardet el d’havair occasion da gnir pro els in preschun, à ’ls laschar à savair, il qual podet dvantar in il dy ch’els daiven gnir mànats ora alla mort; Quel ils confortet & ils adomonit pro constantia. Per la quala nova els al ingratien & lauden Dieu, per quella honor ad els fatta. Solùm Vernutius comanzet á tremlar & s’angoschiar, & à dir pro ils oters: Chars Amis eug saint in mai, üna plü düra combatta, co cha Crastian mortal possa portar. Però nhai spranza, cha Dieu non vegna à m’ bandonar, mo dar la gratia, cha’l spiert possa venscher la carn. cun tot chars frars non piglarai scandel. Eug non völg per quai crudár: Perche Deis há promiss da non ’ns bandonar in nossa necessitat:

Gnand tots 5. manats sün la plaza della jüsticia, schi Vernutius. chi fuo il prim, sentit in il fat svess il frütt da sias orations & da sia spranza, in quai, ch’el fuo in tal mœd fortificá cha el gand al martuoiri, oret cordialmang vie Dieu, fett avant tot il pövel confession da sia cretta, & haviand recomendá seis spiert al Segner, venscher cun singulare perseverantia la mort & seis jnimis.

Laboreus, era d’ün anim non stramentá, & jaiva alla mort cun vista leida, sco el jess ad üna noza. Al Bojer chi’l domandet perdon, diss el: Ami, tü non m’offendas cun quai, mo tras teis servezē, veng eug liber d’üna mala pregion: Sün il qual il Bojer il branclet & al bütschet. Tras