|
Üna Historia da Alexandar lg Pitschan |
11 |
chia tü am diasch a mai, dinondar tü vaints et inondar chi tü aiasch quaist anee.“Et el ha raspondiou: „Qaist anee ha eug arfschiou da Ludovick, raig dalla Persia, cur chi’eu am he sparti dad ell, et eug sun Alexandar, il raig dalla Egipto.“Ludovicus l ha branclla et bütscha et ha ditt et dumauda, co chi’ell saia ng[i]ou in que pouvar stadi. Et ell ha raspondiou, chi per sia causa, chi’ell havaiva mis quella speda trauntar ell et sia duona. „Schi m ha ella tüs-chianta et tras quel tös[s]i sun eug ngiou allvrus, sc(h)o tü vetzasch. Et m haun s-chiatscha dall raginam, et la ragina ha pigllia ün otar cunt.“Ludovick ha crida cun ell et ha dit, chi’ell giaia in üna chiambra. [f. 49b.] Dintaunt vöglli[all] trametar pillgs meidis, ills melldars da tuot lg paiais, ills qualls sun dallungua ng[i]ous et haun guarda ill saung da Alexandar, et haun tuots ditt, chia saia inpos[s]iball da ll giüdar. Co h[a]une ells crida tuotts duos. Mo in la not aisa ng[i]ou üna vusch ad Alexandar, chia Ludovick haia fillgs. Scha ell ngis a lls mazar cun siou egian maun et pigllier ill saunck in ün batschillg et lg lavar con tu[o]t, schi ngis ell a guarir et ngir saun. Mo Alexandar nun ha vulliou dir ünguotta. Et in aque ha darchieu aruo Ludovick a Diou, chi’ell vögllia guarir Alexandar. Et üna vusch ha raspondiou ad el, chia Alexandar sapchia ün metz da s guarir; chi’ell dumanda ad ell. Sü sura ais dallungua iou Ludovick tar Allexandar et ha dumanda ad ell, perchie chi’ell nun dia ill (n)[m]etz. Mo Alexandar ha dit: „Quee nun ais metz da far“. [Ludovick] ha taunt dumanda, infina chi’ell ha ditt sco süzura. Sü sura ais dallungia iou Ludovick tar sias tschinch fillgs, et ills ha avrit üna avaina, et ha pigllia et ha lava Alexandar cun lg saung. Et Alexandar ais dallungia ng[i]ou nett sco peravaunt. Siand ell stat nett, s haune alegrros. Et Ludovick ha dit: „Va huos[s]a oura dalla citet et trametta, chia tü vegnast, et eug völlg trametar üna granda cuort per tee, et ve in mia pllatz et gioda miou reginam cun me.“Et uschea ais iou davend Alexandar, et l otar di lg hall mno in siou pallaz cun üna granda pumpa. Et la ragina s ha algreda fich dalla vnüda da Alexandar. Il raig Ludovich ha dumanda alla regina, sch’ella havess viss quell alvrus, chi ais stat in lg pallatz, et ella ha ditt: „Schi, [f. 50a] la pü trida persuna ma nun he eug vis plü.“Mo ell dschet: „Scha Alexandar füss sco quell, et chia tü lg pudes[s]ast guarir et giüdar noma con una sulla chios[s]a, il vulles[s]ast giüder?“Mo ella ha ditt: „Schi.“Et ell diss: „Scha tü haves[s]ast eir da metar ill saung da noss tschinck fillgs?“Mo ella diss: „Sch’eu havess desch fillgs, et chia eug cun lur saunch pudess guarir Alexandar, schi völlg eug far!“„Guarda, mia raigina, Alexandar eira per nossa causa in ün trit stadi, et eug, per lg agiüdar our da quell, he matzoo noss tschinch fillgs et l he netagio dalla allvrusia“
