Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/132

118 Il zardin d amur

Amant. Que ais vaira. Perque l’haviond eau gio diversas voutas cuntschida usche sabgia et honesta iuvintschella, m stimess eau bain fortünô, d esser il servitur d üna uschea iuvna marusa sco ella. Da tuottas huras vuless eau esser tar ella, per la dir tuottas meis impissamaints. Pertaunt, mia bella, scha la m voul fer quist bain et favur, da m acceptar et vulair per sieu servitur, o chie grand fortüna chia que füss per me! Perchie eau havess la bun’hura chi’eau he des[s]iderô tuott mia vita, et füss zuond legiar, da m havair imbatieu tar ella per esser hoatz honorô da sias bunas gratias.

La m dia dimæna, in vardet, per l’ultima vouta, scha quell chi’ell’ama, saja sper ella ù na.

Juvna. El so chi’eau l he gio ditt, chi’eau am l’honur sur tuottas chiossas.

Amant. Chie m stimla uschea schlaschô et infalti infeli(c)[z], chi’eau la vöegli’amer, chiarezzer et amer, per otra chiossa chi per sieu bain et honur? Huossa nun la differischa pü da m dir sieu [senti]maint et volonted. Adimplirolla mia contanteza [. . . ]na. Ma sch’uschea farolla, m obliaro ella, d esser sieu fidel servitur tuott il temp da mia vita.

Mo eau chi sun pouver compoagn, tem, chia nun la fatscha guera stima d me ne da mia persuna. Tuotta via sun eau bun et da buna vöeglia [f. 7b].

Juvna. Eau nun dubit pü da sieu des[s]deri et buntæd, ne dumand pü zieva sias richiezzas et metzs, ma el so bain, chi’eau nun poass fer ünguotta, sainza l avis et contenteza da meis gienituors.

Amant. Eau vetz bain, chi’ella, juvna da granda chiesa, nu m voul me, chi sun ün pouver compoagn, et chi’ella pretenda ün da pü co nun sun eau. Uschea m indubitaiva bain, chia füss dal impossibel, chi’üna uschea bella et garbata juvna scu l’ais ella, füss fin in huossa sainza servitur.

Dimæna chi’ella nun voul dir „schi“, chia la dia da na.

Juvna. Perchie nu m voulel crair, eau l he gio pü voutas ditt, et il di aunchia per l’ultima vouta, chi’eau nun cognuosch üngiün per mieu servitur. Ma quel chi ho volonted da m spuser, daj ir à dumander à meis bap ù à mia mamma, perchie eau, scha poass, nun ils vöegl disguster.

Amant. Ella disch in vardet da nun havair üngiün servitur, et eau l’asgiür chi’eau nun he üngiüna marusa. Eau la rouf dimæna, scha la m jüdichia capabel et degn d ella, da dir „schi“. Parchie que ais mieu grand des[s]ideri, et sch’ella voul contenter quel, da sia gratiusa amur, schi m rend eau è m oblich, da nun amer me oter co ella, et taunt co me m vessa.