Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/104

90 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

scrit al Imperadur Adriano üna chiarta da defaisa et protectiun per ls Christiauns, tres laquela els haun drizo our taunt, chia l’Imperadur ho intertgnieu la persecutiun. Et scriva Lampridius, chia Adrianus [f. 81a] ’s hegia sün quista chiarta uschea müdo, chia el haves gugiend vulieu edifichier à Christo ün singuler taimpel. Suot Antonino Philosopho et Antonino Vero ho arfs[ch]ieu la curuna dal martiri Polycarpus, ün Uvas-ch dalla baselgia da Smyrna et discipul dal Apoastel S. Jan, ün hom da 86 ans, insemmel cun Justino Martyre et alchiüns oters. Polycarpus eis gnieu ars vif anno 162, 60 ans zieva la moart da S. Jan. Mo Justinus da 168. Quist eira ün pajaun, et eis gnieu convertieu tiers la fe da Jesu Christi tres la granda constantia da taunts s. martyrers. Memorabel eise que chi scriva Eusebius in sieu 4. cudasch, 8. cap. chia saja iscuntro suot l’imperi da Marci Antonini Philosophi cun ls Christiauns da les temp. Perchie siand l’Imperadur gnieu in üna sanguinusa battaglia cun quels dalla Bohemia, Schlesia et Moravia, et siand sia armeda per la granda s-chialmauna et stena cumbatta tuot lassa et staungla et eir per la granda chialastria d’ova da ’s arfras-chier stuaivane squasi murir, üna bandêra ù cumpagnia da sudos Christiauns, chi eira cun Marco Antonino, ’s ischnugliet gio sün terra, et uretten tuots insemmel cun taunta devotiun, [f. 81b] chia els obtig[n]etten da Dieu taunt, chia dalungia gnit sur ils Romauns üna lamma et dutscha plœfgia, chia els gnitten tuots zuond bain arfras-chios, ma sur ils inimichs taunts grands tuns, stragliüschs et seitas, chia l’Imperadur in que di cungiüsted üna granda vitoargia. Zieva ilquel grand et miravglius benefici da Dieu, Marcus Antoninus pigliet sü zuond sten la protectiun dals Christiauns, interlaschet sa tyrania et persecutiun, arcumandet sten ils Christiauns al cussalg ù senat Rumaun, et quista cumpagnia da sudos Christiauns nomnet el adüna la cumpagnia u legiun dal tun.

La tschinchiævla persecutiun ho cumanzo suot l’Imperadur Severo. Quista eis steda zuond granda, da tel soart chia in part d’lougs, sco in Aegipto et Tiberiade currivan flüms d’spür saung. Ho cumanzo incirca dal 205 zieva la naschenscha da Jesu Christi. Quist Septimius Severus, sco chi disch Tertullianus, chi ho fluriu da les temp et ho scrit ün cudaschet in defaisa dals Christiauns, a ls sculper da quellas grandas injürias, chi ls gniven fattas [f. 82a] in principi da sieu imperi, purtaiva buna affectiun als Christiauns et ’s opponiva per lur causa fich alla füergia dal pœvel rumaun, chi saimper ls calumniaiva. Ma in il noveval an da sieu imperi, haviand fat üna peregrinatiun infina tar l’Idol da Serapis in Alexandria, müdet el tuot parair et vœglia. Las chiossas chi gnivan à tüert imponidas als Christiauns, eiran quistas. Els gnivan acchiüsos da