Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/662

644 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta

13. Qua ais üna mala döglia, la quala eug nhai vis suot il sulai: cioè chia qua sun richezas, conservadas à lur patruns per lur mal.

14. E quellas richezas vaun à perder per mal affar: dasort chia, Scha ’l patrun da quellas ha genui ün filg, schi nu ’l reista ingott’in maun.

15. Un tal tuorna nüd, sco l’ais gnü dal vainter da sia mama; giand davent sco l’ais gnü: è nun piglia ingotta da sia fadia, ch’el porta via in maun.

16. Eir quaist ais üna mala dœglia: perche el vâ davent sco el ais gnü naun: é che profit ha el da s’havair sfadiâ per vent?

17. Et eir tuot ils dids da sia via haverà el mangia in scürezas, cun blera tristeza, è döglia, é griteza.

18. Mera quai ch’eug nhai vis, chi ’l ais üna bella é buna chiausa chia ’l crastiaun mangia, è baiva, è giauda dal bain cun tuot sia fadia, ch’el indüra suot il sulai, tuots ils dids da sia vita, ils quals Deis l’hâ dat: perche quaist ais sia part.

19. Et eir, cur Deis, haviand dat à chi chi saja richeza, ê facultà, il da eir il pudair da mangiar, è da tour sia part, è da s’allegrar da sia fadia, quai ais ün dun da Dieu.

[p. 742] 20. Perche ün tal nū s’regorderà bler dals dids da sia vita: siand chia Deis il respuonda tras l’allegreza da seis cour.

CAP. VI.

La miseria da crastiaun al qual Deis ha dat raba ed honuors, è nu ’l ha fat la gratia da savair duvrar.

1. QUa ais ün mal, ch’eug nhai vis suot il sulai, ed ais suvent taunter la glieud.

2. Cioè, chia qua ais tal hom, al qual Deis ha dat richezas, è facultads, è gloria: tal chi nun manqua ingotta à si’ orma, da tuot quai ch’el po desiderar: è Deis impro nu ’l da ’l pudair da mangiar quai: anzi üna eister mangia. quaist ais vanità, ed üna mala döglia.

3. Schabain ch’alchün genuiss cent iffaunts, è vivess blers ans; tal chia ’l temp da sia vita fuoss grand; scha si’ orma nun ais sadullada cun raba, è sch’el nun ha eir sepultüra brichia; schi dig eug, chia la conditiun d’ün abortif ais meldra co la sia.

4. Perche quel abortif ais gnü in vanità, è va in las scürezas, è seis nom ais cuvernà cun scürezas.

5. E schabain ch’el nun ha vis il sulai, ne tgnü alchüna cognoscenza, schi ha el impro plü repaus co quel auter.

6. Il qual, schabain ch’el vivess dua milli ans, sch’el nun giauda dal bain, schi che avantagk ba el? nun vaun quels tuot in ün medem lœ?