Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/652

634 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta

quantità d’aur finissem: è plü dutschs co meil, schi co quel chi cula dal flidun. Chi chamina sün la via dals cumandamaints da [f. B1] Deis, quel chamina indret. Perche tias testmuongias, o Segner, sun saldas grandamaing, disch il pövel da Deis. Un juven vain à far netta sia via, sch’el s’salva segund il Pled da Deis. Un scuffortâ vain drizâ in pê, sch’el teng’adimaint ils jüdicis da Dieu, ils quals sun da saimper nan. Il smiss chiatta in quel seis il pü grand delet, è quel chi da natüra ais saimpel, pô quatras dvantar sabi pro ’l salüd. Per quella chaschun, ingual sc’ün pövel ed ün pajais, il qual vain chastigâ cun la fam dall’orma dal Pled da Deis, ais attût in ün zond miserabel stadi: usche all’incontra ün pövel & ün pajais, il qual ais provist cun la Manna spirituala, cu ’l vair Paun da tschel dalla S. Scrittüra, ha granda causa da s’allegrar in il Segner. Pro quai ais quaist quella preciûsa Perla, per la quala nus dessen vender tuot: El ais quella suletta chiausa, la quala Christ recercha da nus. Ingio dimena ’l Pled da Deis ais, qua ais Christ: ingio Christ ais, qua ais quel, in ’l qual tots ils tesaurs dalla sapienza sun zupads. Mo ingio ’l Pled da Deis nun ais: qua nun voul eir Christ havair si hafdanza. Perche co vegnen quels pövels à clamar in ajüd quel, in il qual els nun haun cret? mo schi co vegnen els à crair in quel, dal qual els nun haun udi favlar? è schi co udiran els, schi nun ais ün chi preidgia? La cretta dimena vain dall’udida, è l’udida vain tras il Pled da Dieu.

Somma la S. Scrittüra ais il plit aut é grand Bœn chia nus possen havair è possidair in quaist muond. L’ais la dretta & infallibla Guida: Una Reigla é Corda da nossa cretta è vita: Un splenduraint è clær Spejel, in il qual Deis il Segner s’appalaint’è s’muossa stess all’humana generatiun in bleras manieras: L’ais üna Scoula dalla divina Sapienza: Un Scepter regal, cu ’l qual Deis redscha sia Baselgia: Il vair Instrumaint dalla Lia, our dal qual brichia solùm tuna l’ineffabla gratia è misericordia, tras la quala Deis ins ha impromiss, ch’el vöglia esser nos Bap in Christo: mo ais eir comprais in quel nos oblig, scha nus vulain esser seis pövel: Schi ’l Pled da Deis ais quel sulet ordinâ mez, il qual il Segner nos Deis huossa ün usche lung temp, insemel cun sia granda benedictiun ha duvrâ è ’l qual el melginavant vain à duvrar fin al di dal jüdici, a raspar insemel sia Baselgia, è cun quel, sco cun üna nun fussiada spaisa dallas ormas, la conservar. Cuntot siand chia Deis quel Celestial Bap d’chasa eir à nus usche rich ed abundantamaing ha dat è cuvì quaista Spaisa dall’orma, schi havains appusaivelmaing causa da tour sü, cun ün cor recontschaint: schi nus havain da ’ns tgnair per beads, siand chia nos chiass Pardavants, ant quella usche zond necessaria Refuorma è purificatiun dalla Religiun, è dapo quella fin al present haun giavüschâ da lêr è considorar,