Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/651


La Bibla 633

q. a. chia ’l pür, clær è vair Pled da Dieu predgiâ in nossas Baselgias, comprais in la Sacra Bibla, chi ais la S. Scrittüra dal V. è N. T. chi ’ns mūossa üna doctrina tuott’inguala, d’ün istess tenor, senso è parair, sainz’alchüna diversità é contrarierà, segund chia quell’ins vain in nossas Baselgias tottas purtad’avant, s’affundant solùm sün Jesu Christo, il sulet Cheu, Segner è Patrun da quaist Ær divin, ins saja eir in nossa Lingua, la Sacra Bibla, dschain nus, vertida è stampada, quai ch’ella fin al present nun eira, segund ch’in autras Linguas tuottas ella s’acchiatta: cumbain chia furiûsas è stampradas auras, crudels vents, è mals dannaivels zoffels haun dat incunter, è cerchâ da straviar, impedir ed obviar ditta S. Früja, ais ella impro conservada da tuot mal è dañ, à despet dal diavel è da seis instrumaints, è tras ajüd è gratia da Deis, exaudind nossas Oratiuns, è da bleras prûsas è fidelas Ormas, s’ha al tandem obtgnü la victoria, chia tuot ais gnü ad üna buna fin: per il qual nus tots dessen aduzar il Nom dal Segner, il celebrar, aut ludar ed ingratiar: Schi pür via, gni naun tots, è tschuncâ quella Früja cun allegreza, clegiai il früt cun debit laud, è recognoscenza, percha l’ais quella vaira Manna spirituala, cun la quala vossas Ormas vegnen à gnir spisantadas, è dvantar saduollas: il Segner da quaist Ær s’nomna il Paun dalla vita & Agua viva, il qual porscha sai stess à tuot, ne serr’our’ingün, chi pür vain cun cretta ed oratiuns.

Mo l’ais aspra la minatscha chia Deis fet ünzacura allas X. slattas d’Israel, è’ ns dess datschiert comuvantar, cur el diss: *Mera, ’ls dids vegnen, ch’eug völg trametter la fam in il pajais: brichia la famm da paun, ne sait da d’agua: anzì d’udir ils pleds dal Segner. Ingio quaista dstûta fam dallas ormas piglia suramaun, qua manqua als preschunêrs *la Ledscha dalla libertà: als juvens, a il lat pür: als velgs, ils quals haun ils sens exercitads, la spaisa ferma: à quels chi chaminen in la scüreza è sumbriva dalla mort, e la lüm: als conturblads, & afflictionads, d la beadenscha: als anguschiads, il cuffort: als mal intlejentaivels, ils cosgliêrs: Our dal qual lhura nun sieugua auter ingotta, co un fig dannaivel manguel da tout cuffort in l’afflictiun, debilità dall’orma, stüzamaint dal spirt, & alla fin la mort eterna.

All’incontra quel pövel, tantr’il qual il Pled da Deis richamaing hafda, possidescha ’l plü preciûs tesaur, la plü sgüra medicina, la plü dutscha, la dretta via, è la vardà stessa. Perche usche restificha ’l S. Spirt davart il Pled da Deis: La Ledscha dal Segner ais perfetta, ella restaurescha l’orma: la testimonianza dal Segner ais d’vardà, é fa sabi ’l saimpel. Ils statûts dal Segner sun drets, ed alleigren il cour: il cumandamaint dal Segner ais pür, & illümna ’ls öls: ils jüdicis dal Segner sun d’vardà, tots à fats sun jüsts. Els sun plü desiderabels co aur, schi plü co granda