Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/640

622 Johannes Martinus
     Qua vegn’ô che fortüna!

’N infiern à stvair passar
55Ad arder culs Dimunis
Landroura ma turnar.

     8. Qua stovn’in la schüreza
Arder & star rantats
Vrland ô væh tristeza!
60O mâ non fuossen nats!
     Vnats al main ch’nuo fuossen
Thiers zainza sentimaint
Per ch’nuo non hvessen huossa
Et saimper, tant tormaint.

65     9. Qua vegn’à hvair arsagia
In fam & sait ardant
Mo chia lur buoc’insagia
Non vain qua ma dvantand
     La mort chi pür brameschan
70Intant chi mouran, vain
Mütschand dad’els imprescha
Ch’hagien ætern tormaint.

     10. Cuffort & qualche spranza
Non vegnen ma d’havair
75Vn lœ da la schmanchianza

Ais ilg infiern pelvair
[f. 138a]                 Cur ells haun mana via
Tant ans usche ardand

Co puolvra sün la via
80Non vegn’al main intant.

     11. Scha ls condemnats pudessen
Ans arder milliuns
Sche blers co compilgessen
Muonds milli plains d’sabluns
     85Amuo non fuoss bastanza
Da quell lur indürar
Lur pain’& almantanza
Gniss tant co cumanzar.

     12. Qua saimper schi cumainza

90Lur arder & dolur