Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/554

536 Jacobus Anthonius et Nicolaus Anthonius Vulpius

a ngir po mai Eug völg caminar in sincerità da meis côr, in mez mia casa.

3. Jngün mal fatt nu völg eug tor avãt mai: Eug völg mal a queus, chi storschē gio da tias vias: Un da queus nun dess star cun mai.

4. Un côr stravers vain giand davent da mai, e nauscha lgieut nu völg eug laschar ngir inturn mai.

5. Queus, chi smorven secrettamaingk lur prossim völg eug metter or d’pêês: Queus chi han ölgs grandêrs, & aut côr, nun [p. 284] veng eug a pudair indürar.

6. Meis ölgs vengen a guardar sún queus, chi sun d’vardat in la terra, ch’eus stetten pro mai; Queus, chi caminan sún la dretta via, vengen a servir a mai.

7. In mia casa nu dessen havdar queus chi fan fraud: quell, chi tschantscha ingians, nu dess ngir stabili avãt meis ölgs.

8. Sün la daman völg eug metter a perder tot ils nauschs dal pagiais: per ch eug ragischa or da la cità da Iehova, tot queus, chi fian mal.

PSAM. CII.

Sun rogs dal pövel dad Jsrael, per spendraschun or da la preschun da Babylō.

Quaist psalm ais miß gia per il pövel Iüdeeu, cur ell era preschun in Babylon, & bonamaingk eir complits ils settanta ans da quella. Per la I. rogan eus, chia Deis or da quella ils delibra: fiand ch’eus in quella sto van indürar angusscha granda, fadia & travallgia. Per la II. S’cuffort en eus, chia Deis quai venngia fand, e quai per quatter chiaschuns. La 1. perche Deis ais in seis plæd, & impromissions tant sald, e nun müdaivel, [p. 285] co in sia essentia. La 2. perche ch’eus han zund grand desideri darcheug da drizar in pê la citâ & il taimpel da Ierusalem. La 3. perche, chia Deis ils turnantand, venngia a ngir congeschü, e ludâ dals Pagans. La 4. perche, chia eir eus vengen a dar laud & ingrazchiamaint a Deis.

Una oration dal pover, cur ell vain sur sallgi cun tremlazun, & spanda oura seis plant avant Deis.

1. AUda mia vusch, o Iehova; e mais bragir veng avant tai.

2. Nu zuppar tia fatscha davent da mai, in quell di, ch’eug clam: Vè baut, e responda à mai.

3. Perche meis dits sun cossümats via, ingual sco ùn fùm, & mia ossa ais arsa via, sco ùna platta d’fœ.

4. Meis côr ais battú tant co ün’herba, & ais seccà via: da sort ch’eug nhaig smaachiâ da mangiar meis pan.