 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Cantica | 517 |
Cun crusch, suenz ch’ eis æscha,
A quaists schi vœgliast dær,
Il dun ch’ els cun prudentia,
Cun fe, e patientia
35Lur crusch sapchian portær.
6. A’ ’ls dò cun allegrezza,
Bain gratagios infaunts,
Chia ’ls tiren cun destrezza,
Suainter teis commands;
40Containts eir fo ch’ els sajen
D’ lur sort, & fo chels gajen
| [p. 722] | LA SOMMA D’ ÜNA CHRI- |
stiauna vitta nominæda
’l A. B. C. d’ ôr.
In la melodia da ’l Psalm 134.
u eir sequainta.
Perchê chia da ’l muond certamang,
Nun eise da s’ pudair fidær,
Mu tain pü ficch quint da l’ hunur
Et bun nom, co d’ ün grand thesor.
Cur tü favellast paisa pain
10Ils plæds, our d’ buochia tia chi vaun.
Poch tschaūscha, mu tadlær bain poust,
Lôd reportær scha tü pür voust.
Dò lœ à ’l grand, chi t’ pò nuschair,
Et ced’à ’l ricch chi ho pudair.
15Ne vœgliast fær tört u sbüttær
Il pover bain schi vainst à stær.
Eir fügia la superbia zuond,
Scha tü êst bê ricch in quaist muond
Perchê ’l manglus pò ricch dvantær,
20E ’l ricch in povertæt crudær.
