Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/517


Ils Psalms da David 499
     In mœd chia la descendentia

Poss’havair quell’advertentia,
Per tæl fatt, d’ün cor promtissem
80Da dær glori’ à Dieu Ôtissem.
11. Stand ch’el giu d’sa senchia staunza,
Ho guardô sainz’intardaunza,
Et uschê ho giu d’cêl ôt,
Vout sa vist’in terra bod.
85     Per udir ’l arœf chi faiven
Quels aint in preschun chi staiven,
Per spendrær eir sia brajæda,
A’ la mort gio condannæda.
12. Chia da Dieu la gloria dêgna
90Celebræd’in Sion vêgna,
Ch’in Jerusalem darchio
Sieu lôd vêgna publichio:
     Cur chia ’ls pœvels e glieut bgerra,
Et cun els ils Raigs d’la terra
95Vêgnen tiers in sia præsentia,

Per à ’l fær obedientia.
[p. 337]      * 13. Vsand ch’la forza m’eis pigliæda
Da d’el, bê in mêz la stræda,

Et ch’l’hò meis diss scursunô,
100Schi hæ eau uschê favlô.
     Sêgner nu’ m’alvær bricch via
D’mêz il cuors d’la vitta mia,
Stand teis anns continueschen
Saimper, & mæ nun d’fineschen.
10514. Certamang la terra tuotta,
Et ils cêls hæst our d’ünguotta
Tü, ô Sêgner, cu ’l maun tieu
Miravgliusamang schafieu.
     Mu chia que nun eis dürabel,
110T’êst sul in æternum stabel
Perchê que cert tuot smarescha,
Sch’ün v’stieu chi bôd s’consümescha.
15. A’ ’ls müdær vainst tü uschêa
Sc’üna vestimainta vêglia,
120Chi s’arump’e vain à ’l main,

Lœng portæda scha la vain.

32*