 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 490 | Lurainz Wietzel |
5A tuots sa glori’ æternæla.
2. Prædgiè our saimper sia spendraunza,
Prædgiè à ls pœvels l’abundaunza
Da seis miraculs: Ch’el pe ’l vair
Eis grand e sur tuot’Deis s’fo tmair,
Mu ’ls cêls fat ho noss Dieu pusaunt,
A’ ’l quæl vo Majestæt avaunt,
15Et pomp’e gloria ’l circumdeschen.
4. Grandezz’e forza gloriusa
Sun in sa chæsa deletusa,
Pertæl vus pœvels no tiers gni,
Et forz’e glori’ attribui
20A Dieu, cun fe vair’e zelusa.
5. Lodè Dieu e ’l dè in fidaunza
L’hunur chi tuoch’à sia pusaunza,
Pür gni no tiers ô natiuns,
Cun voss duns & oblatiuns,
25Intrand in sia sænchia staunza.
6. E s’prosternè cun reverentia
Avaunt Dieu, per à ’l dær hundrênscha,
Vus pœvels tuots & ’l adurè,
Avaunt la faccia sia tremblè,
20Tmand quel cun vair’obedientia.
7. Pertuot inu ch’havais cuvêgna,
Dschè pür chia ’l Ségner saimper rêgna,
La terr’ho el saldô taunt bain,
Da ’ls cêls, la terr’hæg’allegreza.
Chia ’l mær e ’ls flümns eir s’têgnan buns,
La boschia, la campagn’e munts
40Avaunt Dieu stetten cun leidezza.
9. Ch’el vain à s’metter sün la via,
Per gnir ’n il muond lo cun jüstia,
